lieve mensen, op 4 september 2009 kregen wij te horen dat Fleur kanker had. Na een loodzware tijd, chemokuren, bestralingen en vele operaties, waaronder een amputatie van haar rechterarm, is Fleur op 9 augustus 2011 toch overleden. In dit blog lezen jullie wat Fleur heeft meegemaakt en hoe wij, Roos, Nicole en ik de draad weer proberen op te pakken. www.joost-nicole.blogspot.com
vrijdag 30 oktober 2009
Weer een aantal treden naar beneden
Vandaag heeft Fleur een hele vervelende dag. Hij hoort ongetwijfelt in de top 3. De pijn in de kaken is volgens ons wel een stuk minder, maar nu zitten er aften in haar mond. Haar wangen, tandvlees, gehemelte en tong zitten er vol mee. Op dit moment kan ze haast niet praten, hoesten en slikken. Wat de ellende nog erger maakt is dat ze moet poetsen. Hieruit blijkt dat het wijffie gewoon een doorzetter is, want waar ze de kracht en moed vandaan haalt weten we niet, maar ze doet het wel. De hele dag door heeft ze pijn, pijn en nog eens pijn. Het jammeren en huilen gaat door merg en been. Om de pijn te bestrijden is er weer een middeltje bijgekomen. Vroeger noemden ze dat wel eens het paardenmiddel. Op dit moment krijgt ze dus 5 soorten pijnbestrijders en ook nog een antibiotica kuur. Ook is haar afweer 0,0. Ze is dus erg vatbaar voor alles en iedereen. De Verpleging loopt dan ook altijd met handschoenen en jassen aan. Ook zijn er mensen die vragen of het misschien de mexicaansegriep is. Vanmiddag hoorden we dat dat was uitgesloten. Wat het wel precies is weten ze nog niet. Die onderzoeken lopen nog. Zodra we iets horen laten we het weten. Het enigste wat we kunnen doen is hopen dat het vanaf nu beter gaat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Lieve Joost,
BeantwoordenVerwijderenEr zijn momenten dat zelfs "ik" niet meer weet wat wat ik zeggen moet.
Ik duim en bid voor die kleine en je hele gezin!!
mama
Lieve allemaal,
BeantwoordenVerwijderenwoorden schieten te kort een dikke knuffel voor allemaal.
We blijven hopen en bidden.
liefs uit Ruurlo
Elke dag lees ik jullie blog en elke dag hoop en wens ik weer dat ik positief nieuws kan lezen. Dikke tranen biggelen over mijn wangen, want ik mag dan wel een grote kerel zijn...oef wat doet het pijn als ik zie en lees hoe zwaar jullie het hebben. Ook ik zou willen dat ik kon toveren maar helaas heb ik die wijsheid niet in pacht.
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffels, zoenen etc etc etc.......
Ricardo
Lieve Joost en Nicole,
BeantwoordenVerwijderenWat is het toch verschrikkelijk als je dat "hoopje" kind zo ziet liggen, woorden schieten me dan ook tekort om iets te zeggen...
Waar moet Fleur(maar ook jullie èn niet te vergeten Roos) allemaal doorheen????
Ik hoop dat het weekend wat rustiger en met minder pijn mag zijn voor Fleur.
Sterkte voor allemaal en liefs van ons,
tante Jopie en Willem.
lieve joost nicole en kids,
BeantwoordenVerwijderenniet te bevatten dit gebeuren allemaal.veel kracht en liefde, xxxnaat
lieve allemaal, als je de foto`ziet schrik je al, ik heb haar nu al even niet meer gezien! wanneer je dan jullie verhaal lees komen de tranen tevoorschijn. wat zou ook ik graag kunnen toveren om voor jullie allevier deze verschrikkelijke tijd te kunnen verzachten. op school doen we ons best en jullie weten dat je met alles bij me terecht kunnen.
BeantwoordenVerwijderenknuffel voor de meiden.