Fleur vecht tegen kinderkanker

Zo lieve mensen daar zijn we weer. Zoals jullie hebben gemerkt heb ik weinig geschreven en dat houd in dat het allemaal lekker gaat. Om het dagboekje toch enigsinds compleet te houden is hier een kort verslag. Laten we maar weer met Fleur beginnen. Het chemodipje, waar we het wel eens over hadden, word langzaam verleden tijd. De smaak komt weer terug en de borden worden steeds voller. Het zal nog wel even duren voordat ze weer op het oude niveau zit, maar aangezien ze in gewicht niet afvalt vinden wij alles wel oke. Wel is ze op gezette tijden erg moe en dit houd in dat ze verlopig 1 dagdeel (tot de zomervakantie) naar school gaat.

Nu Roos, dit wijffie heeft afgelopen donderdag in Den Haag weer een dyslectietest gedaan. Vorig jaar was de eertse en toen was de uitslag onbekend. Het klinkt raar, maar als ik moet uitleggen hoe dit zit, dan zit ik hier morgen nog. Dit jaar kregen wij dus het advies van school om het nog eens te doen, omdat ze de citotoets erg, erg slecht had gemaakt. Dit zal waarschijnlijk voor een groot deel te maken hebben met het dingetje van Fleur, maar om de knelpunten goed in kaart te brengen was een tweede test niet overbodig. Op de vraag hoe het ging en of ze het goed gemaakt zou hebben had ze een simpel antwoord "Ik snapte er niet veel van en heb denk ik veel vragen fout". Ja lieve bloglezers, ze heeft de genen van haar vader, want dat was ook geen hoogvlieger. Hier in huis is gezondheid het belangrijkste wat telt en hoe dit balletje voor Roos gaat rollen zien we dus wel.

Nu Nicole, ehhhhhhh.........tja.........niks. Met haar gaat alles wel ok.

Zo en nu ik, Afgelopen vrijdag was dit mannetje niet helemaal top. Scheet om 6.30 uur eerst mijn broek vol en heb de dag overleeft door de paracetamol. Om 16.00 uur lag ik in mijn mandje om vervolgens ruim 18 uur later me weer beter te melden. Gisteren met de meiden even naar het stadshart geweest om, om, ja om "gewoon" even in de menselijke achtbaan te zitten. Ik dacht dat er niemand zou zijn, maar dat dachten de andere 6000 ook. Wat een achtelijke mensen zijn we toch, maar goed gek zijn is gezond.

Voor de rest kan ik nu nog zeggen dat Fleur dinsdag en donderdag weer naar Sophia moet voor de onderzoeken. Hier word ze weer van binnen en buiten en van top tot teen nagekeken. Deze onderzoeken zijn al eens gedaan dus de spanningen voor wat er gaat komen zijn er niet. Nu met zijn allen wel duimen en hopen dat onze kanjer de afgelopen 8 maanden niet voor niets zo hard heeft gevochten.

Ook zoiets, mensen vragen wel eens hoe ik het afgelopen 8 maanden heb beleeft. Naar deze woorden ben ik al geruime tijd op zoek en ik blijf zoeken tot ik een mooie sammenvatting heb, maar om jullie alvast een indruk te geven van een gezin dat leeft met kinderkanker is hier een foto film. En om eerlijk te zijn, ik heb het denk ik zelf al 15 keer gezien en nog steeds lopen de rillingen me over de rug en word mijn strot dicht geknepen.

Wat ook zéér belangrijk is om te vermelden is dat Fleur volledig achter het filmpje staat. De stukjes die grijs getint zijn waren en zijn voor Fleur de moelijkste foto's, maar met trots kan ik zeggen dat ze toestemming gaf om het aan jullie te laten zien. 

JOOST