zaterdag 7 januari 2012

De eerste week in 2012....

Zo we zijn ondertussen weer een paar dagen verder in het jaar 2012. Tijd om te vertellen hoe ik me voel en wat we hebben gedaan. Als eerste is Nicole op 3 januari even bij de huisarts geweest. Er was iets met haar oog. Niets ernstig hoor, maar het nare gevoel van 4 jaar geleden kwam weer helemaal naar boven. Niets vermoedend had ik de auto neergezet op dezelfde plek als toen en samen met Roos zat ik te kijken hoe Nicole van de auto weg liep richting de huisarts. Joost hoe krijg je het voor elkaar, dacht ik nog, want 4 jaar geleden stonden we ook hier alleen draaide het toen om Fleur.

3 januari 2009….. Fleur krijgt diabetes type 1 en dat was tevens ook de datum die mijn leven voorgoed veranderde. 4 jaar geleden begon mijn nachtmerrie met het resultaat dat mijn lieve gezinnetje waar ik zoveel van hou op brute wijze uit elkaar is gerukt door kanker, kinderkanker om wel te verstaan.

Het feit blijft dat ik in 2012 weer op die parkeerplaats stond en dat voelde niet goed. Het klinkt stom, maar ik was als de dood dat Nicole terug zou komen met slecht nieuws en dat we weer richting het ziekenhuis konden met alle gevolgen van dien. Om die redenen heb ik de auto verzet en ben ergens gaan staan waar ik een bekeuring kon oplopen. Vreemd, maar nu kon ik mijn gedachten een beetje verzetten en was druk in de weer met de spiegels om te zien of en geen politie aankwam. Na verloop van tijd was Nicole weer terug, met het nieuws dat er niets aan de hand was en dat na een antibiotica kuur haar oog weer de oude zou zijn.

De woensdag en donderdag hebben we lekker in Limburg bij onze vriendjes gezeten. Daar is het altijd ok. We hebben lekker gegeten, hebben in het “Het Hijgende Hert” heerlijk iets gedronken en na 2 lange dagen ploften we moe maar voldaan in ons eigen bedje weer in slaap.

Gisteren zijn we met wat vriendjes uit de buurt een dag naar Nemo in Amsterdam geweest. Alles in Nemo heeft te maken met wetenschap en technologie. Tentoonstellingen, theatervoorstellingen, films, workshops en demonstraties. Je ruikt, hoort, voelt en ziet hoe de wereld werkt. Na een bezoek aan Nemo weet je waarom bruggen zo sterk zijn, hoe je er over dertig jaar uitziet, waarom je zoveel op je ouders lijkt, hoe je water zuivert, wat er gebeurt als je zoent, hoe bliksem en satellieten werken en nog veel meer. Zowel de kinderen als de ouders hebben zich prima vermaakt en de kans dat we ooit nog eens gaan sluiten we zeker niet uit.

De avond hebben we afgesloten met een onverwachte gourmet. Dit was lekker en gezellig en ook deze avond vielen we moe en voldaan in slaap. Hebben we lekker geslapen???? Ja, maar ook weer niet. Hoe dit komt…..ehhh.....dat lezen jullie later wel.

Laafje Joost

2 opmerkingen:

  1. Gelukkig dat er niets ernstigs is met het oog van Nicole en snap dat je onmiddellijk weer natte nekharen hebt.....
    Lik vanuit een natte Achterhoek

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Joyce van der Zalm9 januari 2012 om 16:10

    Wat een spanning kunnen ogenschijnlijk simpele dingen oproepen....dat je liever een prent riskeert dan te blijven staan! Gewoon altijd je gevoel blijven volgen hoor! Maare, pas jij nu maar een beetje op met de politie ;)
    Liefs,

    BeantwoordenVerwijderen