Gezinsuitbreiding.....

Zo en nu eens een voedend blog. Niet voedend voor jullie, maar sinds vandaag wel voor ons. Wat is er aan de hand??? Nicole en ik zitten al jaren te denken om een hondje te kopen, maar door de situatie rondom Fleur leek ons dat erg verstandig. Ten eerste Fleur had niet veel met honden en ten tweede moesten wij al onze aandacht richten op de zorg van Fleur.

Maar ja, toen wij op 12 april 2011 te horen kregen dat Fleur het niet zou redden van die kut kanker gingen de raderen omtrent de viervoeter weer draaien. Moeten we nu wel of niet een hondje kopen als Fleur is overleden. Doen we er wel goed aan en is het wel wijsheid. Uiteraard zien we het niet als vervangen, maar het brengt wel weer een beetje vreugde in ons leven. We zien het wel en hadden eigenlijk het hele hondjes gebeuren weer op een laag pitje gezet. Tot gisteren….

Onze vriendjes hebben ook een hondje en ze riepen weken geleden al dat er een nestje op marktplaats stond. Gisteren waren we er klaar mee en hebben we definitief de knoop doorgehakt. Ik ben gaan bellen met een Assen en na een moeizaam gesprek kregen we een half uur later telefonisch te horen dat ze ervan af zag. Ik reed dus Nicole nam de telefoon aan. Enigsinds verbaast en teleurgesteld hing ze op. Ik snapte het niet helemaal en wilde graag weten waarom ze afhaakte. De details zal ik jullie besparen, maar het kwam erop neer dat ik teveel druk op haar uitoefende en dat ze mijn stem niet fijn vond. Nou toen ik dat hoorde was de maat vol en heb ik haar even haarfijn uitgelegd dat ze nu een klein foutje had gemaakt en dat ze de advertentie maar moest verwijderen. Ik kookte…….wat een stom wijf zeg…….stik maar in je hond……wij teleurgesteld, maar het meest erge vond ik het nog voor Roos.

’s-Avonds zijn we toch verder gaan kijken en daar viel mijn oog op een ander nestje. Gezien het feit dat ik een klote stem heb en niet met mensen kan omgaan en Nicole geen held aan de telefoon is hadden we besloten dat onze vriendin maar moest bellen. Het gesprek verliep meer dan goed en het resultaat was dat we vanmorgen zijn wezen kijken. En kijken....tsjaaa......kijken is kopen zeggen ze wel eens.

Mensen geloof het of niet, maar het is echt een schatje. Haar moeder is een kruising van een shi tzu en een chihuahua en haar vader is een maltezer leeuwtje. Met andere woorden, het is “gewoon” een asbak, maar wel een hele leuke waar wij heel erg blij mee zijn. Ze moet nu nog even bij haar moeder blijven, maar vandaag over twee weken mogen we haar echt ophalen. Spannend, maar we hebben er heel veel zin.

Oja….niet geheel onbelangrijk, we noemen haar Saartje.

Laafje Joost