Oud en nieuw.......

Zo mensen daar ben ik weer en dit is het eerste blog in 2012. Dit betekend dat 2011 achter de rug is en of ik daar blij mee ben…..nee ik baal ervan en vind het verschikkelijk. Toch kunnen we terugkijken op een mooie oudejaarsavond. We hebben genoten van het feit dat Roos heerlijk heeft staan knallen en dat ik op 29 december nog maar net onder een proces verbaal uitkwam.

Een procesverbaal???? Niet dat ik iets gedaan had hoor,  maar volgens de wet mag pas op oudjaarsdag vuurwerk afsteken en niet eerder. En als de meiden iets leuk vonden was het wel vuurwerk, dus met Fleur in ons achterhoofd hebben we de regeltjes van het vuurwerk bestaan aan onze laars gelapt en hebben staan knallen of ons leven ervan afhing. Na een aantal uur stond ome agent dus in de tuin en kregen we een officiële waarschuwing en daar mee was het klaar. De volgende dag is Roos weer heerlijk illegaal wezen rommelen in de tuin met vuurwerk. De mannen in het blauw hebben we niet meer gezien en als ze er wel waren dan had ik die bekeuring met open armen ontvangen.

Oudjaarsdag werd een ander verhaal. Het afsteken kon legaal gedaan worden en we hebben het geweten. Roos heeft heerlijk buiten gespeeld en ik……ach ik deed net zo hard mee. We hebben ook dit keer de regeltjes aan onze laars gelapt en hebben samen met wat andere vaders dingen opgeblazen. We hebben eigenlijk gedaan wat Fleur ook graag deed en dat is “kloten”.  Kloten met vuurwerk het is fout maar het was heerlijk.

Tsja…. en dan tikken de laatste minuutjes van 2011 langzaam weg. We hadden weer een huisje vol en ik voelde een spannende en rare sfeer opkomen. Toen het precies 12 uur was werd er in mij een emmer met verdriet leeg gegooit en waar dat verdriet nu ineens vandaan kwam zou ik niet weten, maar het was er wel. Ik heb staan janken van heb ik jouw daar en zoals ik het me nog kan herinneren was ik niet de enigste. Fleur was aanwezig en dat was aan iedereen te zien. Dit deed mij goed en toen het kleine vuurtje op het veld aanstond was ik er klaar mee. Mijn taak was volbracht en heb het toen eigenlijk een klein beetje op het zuipen gezet.

Deze Fleur...deze was voor jouw.
dikke kus papa, mama en je zusje Roos

We hebben vervolgens samen met een aantal lieve vrienden tot diep in de nacht gesproken over allerlei zaken. Niets bijzonders, maar het was wel fijn. Het was ook half 6 voordat we het wisten. Pfffffftttt….half 6 zeg wat een tijd. Nicole twijfelde nog of ze wel moest gaan slapen. Ik niet hoor, ik was na een lekkere douche zo vertrokken.

Tsja…..en dan is het 1 januari 2012. Het eerste jaartal zonder Fleur. Dit is heftig kan ik nu al melden. Toch zijn Nicole, Roos en ik, ondanks dat ik totaal geen had,  even bij de opa’s en oma’s geweest om vervolgens thuis weer op de bank neer te ploffen.

Lieve lieve mensen, wij wensen iedereen een fijn, mooi en hopelijk een gezond 2012 toe. Ik kan alleen maar zeggen geniet van je leven en van de kinderen, want je voordat je het weet sta je in onze schoenen en die….die schoenen……die doen op dit moment heel zeer, héél erg zeer.

Allemaal een dikke warme knuffel en tot morgen, overmorgen of overmorgen.

Laafje Joost