Zo en nu even een kort blog over wat ik echt wilde melden. Roos begint zo nu en dan wat los te laten en van de week kwamen we erachter dat ze de slaapkamer wilde veranderen. Aangezien Fleur en Roos op één kamer lagen snap ik best dat het voor Roos een moeilijke stap moet wezen om terug te keren naar zolder.
Roos is erg belangrijk voor ons en we doen er alles aan om haar te helpen. Gisterochtend werd ze wakker en voelde zich niet happy. We hebben school gebeld met de medeling dat Roos een dagje thuisbleef en zoals verwacht hadden ze hier geen probleem mee. We hebben het rustig aangedaan en tussen neus en lippen door hebben we ook de zolder veranderd.
Nicole had samen met Roos de kasten en bureaus al verschoven en aan mij de taak om het bed van Fleur uitelkaar te schroeven. Dit was een klusje van niets, maar toch was dit erg zwaar. Het bed van je kind uitelkaar halen waar ze jaren in heeft gelegen...........pfffft.........wat een klote klus. Ondertussen heeft alles een nieuw plekje gekregen en moeten we afwachten wanneer Roos er echt klaar voor is. Zij moet het aangeven en tot die tijd blijft ze lekker bij ons op de kamer liggen.
Laafje Joost
Geef haar de tijd...
BeantwoordenVerwijderenRoos is ook een klein dapper meisje en ze heeft dingen gezien die sommige volwassenen nog nooit hebben gezien. Maar ze zal zich vooral "machteloos" hebben gevoeld omdat ze niks kon doen.
Het is goed dat de school daar respect voor heeft en dat jullie als liefhebbende ouders haar zo ontzettend goed proberen te helpen!
En Joost de dingen opruimen is inderdaad de moeilijkste klus en ook daar moet je de tijd voor nemen.
Een hele dikke knuf
Lin
pff,
BeantwoordenVerwijderenElke verandering, hoe klein ook,
zal erg zwaar vallen helaas.
Maar elke kleine verandering is ook weer een stapje in de nieuwe weg die jullie ingaan.
\liefs xxx
Wat een lieverds zijn jullie dat jullie Roos zo goed in de gaten houden!! Succes met ook deze verandering!
BeantwoordenVerwijderenLiefs!!!
Lieverds,
BeantwoordenVerwijderenben morgen even op de vuurvogel en mocht ik haar tegen komen, krijgt ze ff een extra dikke knuf!!!
Mocht ik haar niet tegen komen, willen jullie hem dan geven?
liefs,
Anne
Lieve mensen,
BeantwoordenVerwijderen4 weken,wat is dat,hoe lang is dat?het is niks...en jullie doen je dingen.Haar bed,haar eigen plek,Roos haar vertrouwde plek samen met haar zus,onvoorstelbaar!!!Jullie gaan door en doen het met liefde,en dat is het beste wat er is!de wereld zou stil moeten staan!!!Sterkte!!
Een onbekende bloglezer(Diana)
ik vind het zo knap hoe jullie ermee omgaan
BeantwoordenVerwijderenjullie moeten mischien wel maar toch
ppfff ik heb echt zoveel respect voor jullie
en roos ik vind jou een echt toppertje
xxandrew en liesbeth
Ik vind jullie toppers hoe moeilijk het ook is, jullie gaan door met elkaar en voor elkaar.Ook al missen jullie fleur enorm in jullie hart en gedachten is ze altijd bij jullie.
BeantwoordenVerwijderenxxxxxxxxxx
ing
Wat ontzettend fijn voor Roos dat jullie haar zo geweldig aanvoelen. Veranderingen hebben tijd nodig, verdriet zet je zo niet "effe" opzij. Maar jullie toekomst gaat verder.
BeantwoordenVerwijderenStapje voor stapje een nieuwe weg...
gr nicole
Voor alles is een tijd en jullie moeten doen wat "goed" is voor alledrie...... kus!
BeantwoordenVerwijderenNet als jullie, is Roos zo ontzéttend dapper!
BeantwoordenVerwijderenRoos... die iets aangeeft... eigen gevoel, opzij.. voor jullie kind.. zoals altijd... bij alle twee jullie kanjers... pure liefde.. hoe moeilijk ook! Dapper.. moeten.. hoe dan ook.. jullie zijn wat ze noemen.. "ware ouders".
BeantwoordenVerwijderenInge
lieve laafjes, we wensen jullie heelveel sterkte met al die veranderingen, dapper hoor, maar jullie zijn toppers, zoals jullie met alles en iedereen rekening houden, neem je tijd en weet dat jullie kanjers zijn, dikke kus en knuf van helma
BeantwoordenVerwijderenJeetje heb ik even drie blogs gemist!! Schaam me diep!! Zaterdag toen ik bij jullie was zeiden jullie het al van t strand (toen waren jullie net terug) maar ik zag het al op jullie gezichten!!
BeantwoordenVerwijderenLeeg, verdrietig, eenzaam en pijn was allemaal in jullie ogen te lezen, maar ondanks dit er toch weer voor gaan.
Ben heel blij om te lezen dat Roos af en toe iets los gaat laten bij jullie, en heel blij dat jullie daar ook gelijk weer mee aan de gang gaan!!!!!!!
Jeetje konden we maar verwoorden hoe trots we op jullie zijn, dikke kus