woensdag 10 november 2010

RESPECT voor mijn "lotgenoten"

Zo, voor de verandering zal ik maar eens zeggen dat het soepel loopt in huize de Jong.
 Geen getrut en gekut, maar "gewoon" leven zoals als vroeger.

Mensen als ik de tijd kan terugdraaien had ik het misschien wel gedaan en dan waren de blogjes die ik schrijf overbodig geweest en hadden we hier "gewoon" gedaan wat we graag deden en dat was leven zonder zorgen. Maar ja, ons balletje is anders gaan rollen dan verwacht en hebben eigenlijk geen andere keus dan "knokken". Probleem is alleen dat dit knokken tegen het onbekende erg moeilijk en zwaar is.

Wij zijn hier zijn al / pas 14 maanden onderweg en het is een hel. Ik schrijf pas, want ik weet dat er vaders en moeders zijn die dit blog meelezen en al veel langer onderweg zijn. Zij lezen waarschijnlijk dit blog ook anders dan de rest. Het klinkt allemaal een beetje verward, maar zij zijn de enige die maar een half woord nodig hebben om te weten wat ik daadwerkelijk voel.  Deze mensen verdienen in mijn ogen dus al het respect wat er is en ik hoop uit de grond van mijn hart dat zij, net als ons, de eindstreep zonder al teveel kleerscheuren kunnen halen.

Dit wilde ik "gewoon"even kwijt.

Joost

6 opmerkingen:

  1. Op hyves zit er voor zulke teksten een knopje "RESPECT" Maar hier zal ik het met een stukje tekst moeten doen.

    Maar da's geen probleem hoor, want ik heb in de afgelopen maanden enorm veel respect gekregen voor jullie. En daarmee ook voor een ieder die hetzelfde meemaakt of mee heeft gemaakt. Bij mij is een half woord niet genoeg en weet ik dus ook niet wat jullie doormaken.

    Mijn rol is je blogjes lezen, aan jullie denken en af en toe uit het diepste van mijn hart jullie sterkte wensen. En dat doe ik dan ook met alle liefde.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Joost,
    Wij weten precies wat je bedoelt en weet je......
    We gaan ervanuit dat je net als wij over een tijd kunt en mag nasidderen over alles wat er gebeurd is...
    En geloof me... het wordt nooit meer zoals het was, maar ik hoop dat je ooit kan zeggen dat je er "rijker" van bent geworden....
    We bekijken het leven nu door een andere bril, de pijn en het verdriet blijft aanwezig, maar het leven wordt des te waardevoller....
    Kuss voor jullie 4!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het balletje is inderdaad anders gaan rollen en jullie weg gaat niet over rozen. Hoewel ... de mooiste Roos die er is hebben jullie wel!
    mama

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bedankt lieve mensen, dat respect krijgen jullie van ons ook weer terug!

    "wij lotgenoten" snappen elkaar inderdaad feilloos,zonder woorden.. dat is gewoon zo. Ook al zeggen alle mensen, kennissen, familieleden, buren dat ze het zich kunnen voorstellen, kunnen meevoelen... het IS gewoon niet zo en gelukkig ook maar voor ze.

    En wat betreft die eindstreep? Dat maken wij niet meer mee joh, dan zijn wij allang minimaal 110!

    Liefs Breda

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve allemaal,
    Ik lees nu jullie blog van af het begin. En ook ik heb diep respect hoe jullie met de situatie omgaan. Het is deze week de week van, sta op tegen kanker. Voor al de mensen die in hun directe omgeving te maken hebben met kanker mijn DIEPE RESPECT!
    Conny

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Weet je het klinkt misschien raar, zeker uit mijn mond maar achteraf heb ik er zoveel van geleerd en zoveel geweldige mensen ontmoet (reken daaronder ook jullie 4 !!!!) Dat ik het niet had willen missen.
    Zeker in deze tijd....
    Liefs Anouschka ( Mama van Nienke)

    BeantwoordenVerwijderen