Het duiveltje

In het laastste blog ben ik bij iedereen met puntjes geeindigd. Niks mis mee, maar het heeft wel een achterliggende gedachte. Ik wil niet in de herhaling vallen, maar doe het toch even. Als de chemo er in zit werkt het altijd een aantal dagen door. De chemo-dip waar we het wel eens over hebben ligt ongeveer op 7 tot 10 na de kuur. Die 10 dagen is voor Nicole en mij een soort uitkijkpunt. Als we dat hebben gehaald zonder al teveel problemen geeft ons dat een goed gevoel en dat houd in dat haar weerstand redelijk tot goed is. Waar ik nu precies heen wil is het volgende.

Roos, Nicole en ik hebben de afgelopen twee weken allemaal wel iets gehad. Dit varieerd van een loopneus, kotsen enz enz tot op tijd naar bed willen. Naar mijn weten houd zoiets in dat er dan wel een virusje ronddwarreld in huize de Jong. En met een rotte weerstand kan het zo zijn dat het laatste gezinslid ook iets krijgt. Als ze mij achterna gaat zal het eten haar een keer niet smaken en wil ze op tijd naar bed. Gaat ze Roos achterna dan bestaat er een kleine kans op koorts. En dat is nu het probleem. Als Fleur koorts krijgt en het metertje geeft 38.5 graden aan dan kunnen we ons melden in het Sophia, want chemo en 38.5 is niet goed. De vorige keer was haar weerstand te laag en kreeg ze dus een bloedtransfusie.

Nu weten we dat Fleur een sterke meid is en het ook van de kanker gaat winnen. Met andere woorden wij zijn heel positief. Het enigste verschil met positief denken is dat ook het deurtje van de duivel soms even open gaat. Die eikel schets dan bijvoorbeeld, hoe lullig het ook is, vluchtig even het verhaal van hierboven voor. Waar ik ook achter ben is dat dat klote duiveltje er altijd zal zijn, maar ik hem nu ook makkelijker kan terugstoppen waar hij hoort. Enne........omdat hij toch elke dag even langs komt zal ik hem morgen namens jullie de groeten doen.