Kuur 8

Zo nu even over Fleur, want daar draait het uiteindelijk om. Gisteren schreef ik dat ze misselijk en moe was geworden van de chemo. Vandaag was het niet veel beter. De hele dag was ze lamlendig, heeft veel geslapen en het eten wilde er ook niet meer in. Plassen en poepen deed ze als de beste, maar ook dit was erg vermoeiend. De echte wc is te ver (3.5 meter) dus de po op een stoel is beste oplossing. Ook wil ze maar 1 ding en dat is naar huis. Ja we kunnen ook nu weer zeggen dat het tegenvalt. De hele dag zit je ernaast en kan niks doen. Ja soms even bij haar gaan liggen / zitten het handje vasthouden en maar zeggen dat we bijna klaar zijn. Dat we bijna klaar zijn weten we nu wel, maar zij moet het doen en daar zit net effe dat verschil.

Haar sonde is uiteindelijk aan het eind van de middag weer gezet. Dit heeft het dametje zolang mogelijk uitgesteld. En het klinkt stom, maar ik ben blij dat het ding zit. Mag er onverwachts toch iets niet goed gaan dan is dit de eerste winst die we hebben. We blijven nog steeds positief, maar moeten en durven wel verder te denken.

Aankomende nacht hebben ze visite, want er is er 1 bijgekomen. Ik hoop dat de dames zich er weinig van aantrekken en dat de nacht mag verlopen zoals ik hem had, want de mijne was perfect. Morgen wachten ze eerst weer op groen licht en dan als de sodemieter naar huis. En nu maar met z'n allen hopen dat haar weerstand tot de "chemodip" goed blijft, want hoe we het ook bekijken het stofje dat er weer is bijgekomen is ook troep.