Iedereen weer op de hoogte

Zo dit word een bijspijkerblog. Hier was ik gistermiddag aan begonnen, maar kwam niet verder dan regel 1. Deze jongen was binnen een uur niet lekker en is ook gezellig om 19.00 uur met een handje pillen op bed gaan liggen. Vandaag wel redelijk opgeknapt dus bloggen we nu even iedereen bij.

In het vorige blog gaf ik aan dat 26 april  haar sondeslang er uit moet voor de 6 wekelijkse onderhoudsbeurt. Dit is voor Fleur dus echt een punt waar ze zich op richt. Ze heeft nu zelfs aangegeven dat ze de laatste pillen wel wil slikken. Ja me neus, ze heeft al moeite met een paracetamolletje dat in 20 stukjes ligt laat staan een hele capsulle. De hele handel stoppen we nu in een spuitje en brengen het rechtsstreeks naar haar maag. Deze chemo mag je alleen in een capsule geven en niet los, want dat blijkt niet helemaal goed te zijn voor haar slokdarm. Het streven is dus inderdaad om voor de 26ste alles afgebouwd te hebben.

Ook het weekend is redelijk rustig verlopen. Zaterdag en zondag hebben de meiden bijna de hele dag binnen gespeeld. Het enigste verschil was dat zondag de spanning voor maandag weer aanwezig was. Het ermee omgaan gaat nu wel makkelijker dan een aantal maanden geleden, maar het idee dat ze die kleine weer moeten aanprikken en vol proppen met troep blijft klote.

Het aanprikken ging vandaag weer niet goed. Ze hebben haar 2 keer moeten prikken, omdat ze er de eerste naast zaten (foutje bedankt). Ik ben hier nooit bij, omdat ik die dag  aan het werk ben, maar als ik mijn schoonpappie mag geloven heeft ze de afdeling weer eens bijelkaar gegild. Dit is dan weer eens een "door merg en been" situatie. Als de lijn eenmaal zit is ze ook weer rustig en kunnen ze haar eigen vier persoons kamer opzoeken.

De chemo die ze drie keer niet heeft gehad zit er vandaag wel weer bij. Eén van die fijne bijwerkingen is het misselijk worden op korte termijn. En jullie raden het al, mevrouw is misselijk. Ze zegt dat het een stuk minder is als ze met haar ogen dicht ligt, dus de tv staat uit en de ogen zijn gesloten. Ook had ze even het gevoel dat ze moest spugen, maar dit was gelukkig snel over over. Nu maar voor de zoveelste hopen dat de nacht rustig verloopt. Aan de buren zal het dit keer niet liggen, want de kamer is op ons na helemaal leeg.

Zo en ik sluit het blogje dit keer maar eens af met Roos. Afgelopen vrijdag zijn we wezen eten in een restaurant. Je betaald daar 1 berdrag en mag dan eten wat je wilt. Dit was niet tegen een dove gezegd dus onze kleinste meid had maar liefst

• 1 halve donut
• 2 fristie's
• 2 knakworsten
• 4 bolletjes ijs
• 1 cola
• bijna 5 kroketten opgegeten

We kunnen zeggen dat het wel een geslaagde missie was. Alleen heeft ze de rest van de avond misselijk op bed gelegen en tot overmaat van ramp is ze om 2.00 uur nog eens over haar nekkie gegaan. Ja mevouw had waarschijnlijk iets teveel gegeten.