woensdag 6 januari 2010

Een klein stukje van mijn gedachten

Terwijl ik onder de zonnebank lig, sneeuwt het aan de andere kant van Nederland. Op de radio hoor je niets anders dan file hier en file daar, iedereen is te laat thuis. Om 21.21 uur staat er nog steeds 111 KM. Op dit moment hoop ik dan ook heel erg dat de dooi zijn inval wil doen. Het vooruitzicht dat Nicole & Fleur elke dag heen en weer moeten naar Sophia zet me wel aan het denken. De snelwegen hier zijn wel ok, maar de vooruitzichten voor van de week geven toch weer sneeuw.

We hebben in de chemoweek al zo'n strak schema en we proberen op zulke dagen ook op tijd thuis te zijn voor Roos, maar met de sneeuw die vandaag valt zal dat niet meevallen. Dit soort gedachten spoken onder anderen door mijn kop. En het opzij zetten daarvan gaat niet zomaar. Zo denk ik dus aan vanalles en nog wat. De kuur die maandag hopelijk weer begint is ook het startsein voor de komende 4 maanden. We weten dat het moet, maar weten ook dat ze haar weer ziek maken. Goed het is niet anders, maar ook dit moet een plekje in het koppie krijgen.

Zo zijn er de afgelopen tijd een hele hoop dingen gebeurt die in mijn ogen voorkomen hadden kunnen worden. Met als gevolg dat niet alles op zijn plekje zat en mijn emmer toch te vol werd. Aangezien ik niet erg veel tranen heb kwam het naar buiten in de vorm van een licht gevoel in mijn hoofd. Heb het even laten checken en het blijkt vanzelf over te gaan. Het zijn waarschijnlijk de spanningen van de afgelopen tijd. Nu wil ik niet de zielige jongen uithangen, maar ben er dus wel achter dat in een rustige periode de raderen door blijven draaien. Naar de buiten wereld doe ik wel eens stoer, maar dat zal mijn houding wel zijn. Erover praten vind ik niet moeilijk, maar wat ik echt voel weet alleen Nicole. En daarom hou ik van haar!!!

Joost

6 opmerkingen:

  1. Zij is er voor jou en jij bent er voor haar!!! Samen zijn jullie er voor de kinderen en laat dat nou juist de basis zijn in een een gezin waar alles om draait!!! (had ik toch gelijk met die "spanning" hèm ach ja ... moeders!!)
    Hou je haaks!!!
    mama

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ja jongen het gaat allemaal niet in je koude kleren zitten,het ergste wat er is als je kind ziek is en vooral deze ziekte,je gaat maar door en door maar het gaat zich toch een keer uiten wat logisch is je wilt als gezinshoofd er dag en nacht voor je gezin zijn en zij voor jou maar soms moet het er bij jou ook uit,kan alleen maar zeggen pas op jezelf nogmaals ik heb bewondering voor je jullie zijn een top gezin (ook jullie verdere fam.leden)hou vol xxxxxxxxxxx jo

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het zijn "waarschijnlijk" ??? spanningen ? Wat denk je zelf ;-) Er breekt wederom een spannende tijd aan, bestralen en weer kuren. Maar........ het einde komt steeds dichterbij!!!

    Ik heb trouwens nog het e.e.a. in de aanbieding voor jullie... Tegaderm, verlengstukjes (paarse) en een hele doos 10 cc spuiten.... hebben ? We zijn maandag in het Sophia dus als je interesse hebt neem ik het mee..

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Daarom zijn jullie ook een geweldig koppel, en dus een fantastisch gezin :-)

    Denk aan jullie!

    Kus

    BeantwoordenVerwijderen
  5. En daarom zijn jullie een fantastisch stel!!
    Het is natuurlijk logisch dat je spanningen hebt en in de rest van het gezin ook. Netzoals dat het logisch is dat erover praten niet zo heel lastig is, maar echte gevoelens alleen duidelijk zijn voor degene waar je het meest van houdt!

    Ik ben van een afstandje heel trots op jullie!!

    Heel veel sterkte weer de komende tijd!! Er wordt vanaf hier weer aan jullie gedacht en duimen gedraaid!

    Liefs
    Daan

    BeantwoordenVerwijderen
  6. jullie zijn er voor elkaar,zijn elkaars steun en toeverlaat. samen kunnen jullie jezelf zijn en dus t gevoel echtlaten gaan. jullie zijn 1!!!!!
    xxxxxxxxxxxxxxxx

    BeantwoordenVerwijderen