Rustig

Gisteren zijn we door onze oncoloog gebeld met de mededeling dat als de chirurg donderdag tevreden is over het herstel we maandag 11 januari weer mogen kuren. Als je ziet hoe snel ze alles weer doet kan het bijna niet anders zijn dat het dus doorgaat. Mag ze geen groen licht krijgen dan zal de kuur + bestraling een week opschuiven.

Ook kunnen we zeggen dat het vrouwtje op haar oude gewicht is. De smaak is weer redelijk dus eet en snoept ze weer de hele dag. Wel moeten we alles in de gaten blijven houden, want ze heeft tenslotte ook nog diabetes. Naar school gaan is er deze week ook weer bij. Niet de hele dag, want dat redt ze nog niet. Het alleen maar thuis zitten begint haar behoorlijk de strot uit te komen. Dus heeft ze belooft dat als alles weer achter de rug is ze nooit meer gaat zeuren over school. Dit wil ik natuurlijk van de week wel even zwart op wit krijgen.

Dat alles na de kuur weer "gewoon" word hebben we nu dus een beetje gezien. Het eten, de humor, het haar. Ja, als we goed kijken en voelen merken we dat er weer een vleugje op haar koppie zit. We weten ook dat het nu maar tijdelijk is, want als de chemo weer door het lijfje word gepomt zal het weer weggaan. De voorbereidingen zijn hier in huis trouwens al weer getroffen. Het medicijn tegen de zenuwenpijn is weer opgebouwd en het aftellen is weer begonnen. Wel proberen nu zoveel mogelijk "gewoon" te doen. Zowiezo voor de meiden, maar voor ons zelf ook wel belangrijk.