Flower Power 4 & 5.......komt terug naar huis......

Vandaag precies een jaar geleden hebben Fleur en Ansjel met zijn tweetjes een schilderij gemaakt voor Kika. Uiteindelijk is het verkocht voor 4500 euro en daar zijn wij meer dan trots op. Toen het schilderij geveild was wilde ik graag weten waar het was gebleven. Ik heb er nooit naar gezocht, maar sinds het overlijden van Fleur werd die drang om te zoeken steeds groter.

Ruim twee weken geleden was ik er klaar mee en heb gebeld met Kika. Een week later was er nog een telefoontje nodig en eigenlijk liep ik daar tegen een dikke muur op. Ik kon een mailtje met mijn verzoek sturen naar het algemene e-mail adres en dan zou het wel bij de juiste persoon terecht komen. Enig sinds teleurgesteld hing ik op en na logisch nadenken heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben via via aan het nummer van Sotheby’s gekomen.

Daar heb ik telefonisch verteld wat ik van plan was en ze beloofde me nog dat ik diezelfde dag teruggebeld zou worden. Hier was niets aan gelogen en de veilingmeester Mark Grol zelf nam contact met mij op. De goed man zat op dat moment in Parijs en vond mijn verhaal wel mooi en gaf de e-mails van de juiste mensen van Kika. Eenmaal opgehangen heb ik even zijn naam gegoogle en kwam er achter dat Mark Grol de directeur van Sotheby’s was. Daar schok ik wel van maar ik was vast besloten en ging door met de zoektocht naar het schilderij van Fleur.

Het mailtje wat ik naar Kika heb gestuurd heb ik met dieplood in mijn schoenen gemaakt, maar na twee dagen kreeg ik het antwoord dat ze inderdaad wisten waar het was, maar dat ze me niet konden beloven of die, man / vrouw / instelling of bedrijf in zee wou gaan met mijn verzoek. Mijn verzoek was vrij simpel, ik wilde weten of ik het schilderij nog een keer in het echt kon komen bekijken. Als ze niet hieraan mee wilde werken, wat ik goed kon begrijpen, wilde ik wel dat Kika zou vertellen wat er ondertussen met Fleur was gebeurt. Naar mijn idee had de koper hier alle recht op en ik wilde ze nogmaals het gevoel geven dat we erg blij waren dat ze het hadden gekocht.

Nadat het mailtje weg was kon ik niets meer doen dan afwachten en stiekem wist ik dat de koper nooit op mijn verzoek zou ingaan. Maar ja, niet geschoten is altijd mis denk ik altijd. Tot vanmiddag mijn mobieltje afging en ik een bedrijf uit Zwolle aan de lijn kreeg. Ik snapte niet wat en wie ik aan de lijn had, maar ze zeiden dat me dat snel wat duidelijker zou worden. De mensen die ik aan de lijn had waren dus de kopers en waren zeer verrast dat ik contact zocht. Ik begreep dat ze direct verliefd waren op het schilderij en ze al hun zinnen erop gezet hadden. Toen ik hoorde dat ik mocht komen om het te zien liepen de emoties bij mij wel erg hoog op. YESSSS…….het is me gelukt en kan dus het kunstwerk van mijn kleine meisje nog één keer zien, dacht ik nog.

Daar waren de heren aan de andere kant van de lijn het niet helemaal mee eens en kreeg toen ook nog eens te horen dat ze met de directie hadden besloten om het schilderij kado te geven aan ons. Praten kon ik niet meer en dit was wel het laatste wat ik had verwacht. Ze zouden me nog een mail sturen en dat was zeer verstandig, want ik was letterlijk lam geslagen. Ik heb direct Nicole en Ansjel gebeld en toen ik weer thuis was heb ik de mail gecheckt en heb nogmaal met het bedrijf gebeld. Ik droomde dus niet en Nicole, Roos en ik moeten binnenkort naar Zwolle toe om te kijken hoe het hangt en krijgen dan vervolgens het stuk echt mee naar huis. Jullie snappen dat we super blij zijn en we het bedrijf in Zwolle zeer dankbaar zijn voor dit prachtige het kado.

Flower Power 4 & 5 hangt in een bedrijfsrestaurant van Zwolle

Een gelukkig Laafje