Roosje daar maken we ons een beetje zorgen om.....

Zo lieve mensen,hier even een blog over Roosje. Er word mij regelmatig gevraagd hoe het met ons gaat en het antwoord wat ik dan geef is dan meestal “goed” of “ok”. Om jullie uit de droom te helpen, het kan altijd beter en het gemis word steeds groter. Nicole en ik praten goed met elkaar en geven elkaar ook alle ruimte die we nodig hebben. Roos daarin tegen praat soms en wat er dan uitkomt is bitter weinig. Daarnaast is het wakker worden en het naar school gaan een vrij groot drama. Het grietje word negen van de tien keer wakker met pijn in haar buik en gaat met zeer grote tegenzin naar school. Wel moet ik even zeggen dat ze de school helemaal top vind dus daar zit het probleem niet. Maar ja waar zit het probleem dan wel.

De problemen die ze heeft zijn en paar weken aan de gang. We zien haar beetje bij beetje achteruit gaan en dat baart ons toch wel wat zorgen. Ze is niet echt actief en de kleur op haar bekkie is eigenlijk niet zoals hij hoort te zijn. Van de week had Nicole haar naar school gebracht en het was één groot drama. Roos bleef huilend achter op school en Nicole zat huilend op de fiets. Dit is niet de bedoeling en het besluit om contact op te nemen met dokter Stam van Lange Land Ziekenhuis was dus snel gemaakt.

Vandaag, woensdag 9 november 2011, om 14.00 uur konden we al langskomen. Omdat ik op dit moment voor mijn werk in Zierikzee zit, ruim 100 kilometer van huis,  kon ik er niet bijzijn en dat was knap vervelend kan ik jullie melden. Niets aan te doen dus de dames moesten het met zijn tweetjes oplossen.

In het LLZ heeft de kinderarts Roos even goed onderzocht en na wat voel, meet, weeg en luisterwerk bleek dat we om die onderdelen ons geen zorgen hoefden te maken. Toch vond hij dat Roos er wel wat slechter uitzag dan twee weken geleden. Toen waren we immers in het LLZ voor het eindgesprek van Fleur haar diabets http://joost-nicole.blogspot.com/2011/10/het-diabetes-eindgesprekslik.html De kleur en de klachten die ze heeft, hebben ervoor gezorgd dat er een buisje bloed werd afgenomen.

Wat ik van Nicole heb begrepen is dat Roosje tijdens het prikken geen kik heeft gegeven en zich heeft gedragen als een echte stoere meid. Uiteraard was ze erg nerveus en er werd ook nog geprikt zonder emla zalf. Voor de mensen die niet weten wat emla is, dit is een verdovende zalf die we gebruiken voor Fleur haar diabetes.

Aanstaande vrijdag krijgen we de uitslag en hopelijk kunnen we aan de hand van die gegevens Roos weer een beetje opkrikken. Naast het lichamelijk onderzoek en bloed prikken hebben ze het ook even gehad over het psychische gedeelte. Het LLZ, maar ook school staan klaar om in te grijpen. We hebben zelf besloten om te wachten op de uitslag van het bloed en zullen daarna wel weer verder kijken.

Lieve mensen welterusten en wie weet tot morgen, overmorgen of overovermorgen.

Overovermorgen……pffffft…..dan is het 12 november……

Laafje Joost