KANJERS

Kijk in het ziekenhuis liggen vindt niemand leuk. Om er als ouder naast te zitten is ook niet leuk. Waarom??? Omdat je dus vanalles ziet en tegen komt. Er liggen baby's, maar ook mensen van 17 jaar. De 1 voelt zich ziek en de ander wandeld er toevallig een keer doorheen. Zo zitten een papa en mama met een zoon te lachen en 5 minuten later zie je bij alle drie de tranen in de ogen staan. Op een ander bed ligt er een ventje van een jaar of 3 helemaal verpakt vanaf het hoofd tot middel. alleen zijn gezicht is zichtbaar. Soms word het harnas eraf gehaald en is hij "even" bevrijd. Als er iemand moet plassen moeten ze altijd rekening houden met "de paal". Twee tellen later hoor je weer zo'n "kanjer" huilen, omdat de verpleging weer iets doet. Dat het allemaal goed kan komen weten we nu ook. Een vrouwtje uit Pakistan was dolgelukkig toen ze vertelde dat ze klaar waren met de chemo. En pas over 3 maanden terug moest komen. De andere kant hebben we jammergenoeg ook gezien. "Ze zijn gestopt met de chemo, want het slaat niet aan." En dat meisje was volgens mij dus een jaar of tien. Wat is het toch een kut ziekte. Ik heb bijdeze dus maar 1 wens en dat is: daar komt ie weer "ik wil kunnen toveren". Als eerste tover ik Fleur beter en daarna alle andere zieke kinderen. Voor mij zijn het allemaal KANJERS

Joost