Het Dolfinarium

Vrijdag 23 juli 2010

Tijdens de operatie van vrijdag 25 juli 2010 vertrok er ook een bus vol zieke kinderen richting Het Dolfinarium. Als alles was gelopen zoals wij hadden gehoopt, stonden we die dag oog in oog met een walrus. Het mocht toen niet zo zijn, maar vandaag is het dus wel gelukt. We hebben ongeveer 5 uur geslenterd door een mooi opgezet park. De kinderen, maar ook wij hebben genoten van het weer, de dieren en de shows. 5 uur in dit wereldje was trouwens lang genoeg, omdat Fleur haar benen het "gewoon" niet langer deden en ze aan het eind echt pijn in de voetjes kreeg.

Wie geen pijn had, maar het ondertussen wel héél moeilijk heeft was en is Roosje. Deze meid heeft het afgelopen jaar zoveel meegemaakt dat ze ons niet meer loslaat. En met loslaten bedoel ik een afstand van maximaal 5 meter. De hele dag is ze bang dat ze ons kwijtraakt en dat houd in dat,

• Als we in het treintje zitten moet ze in het midden zitten.
• Als we bij een show zijn moet ze in het midden zitten.
• Als ze moet piesen moet je voor de deur de wacht houden.
• Als ze....of.....als ze.....Het maakt niet uit wat er gebeurt ons kleine hummeltje wil alles zien en doen, maar wel met Nicole of mij erbij.

Prima geen nood en niks mis mee, want daar zijn we voor en ook Roos heeft gelukkig een topweek gehad die ze volgens mij niet snel meer vergeet. Dat we er nog niet zijn weten en dat we een dag eerder naar huis moeten ivm met de chemo weten we ook. Tja de chemo moet er maandag weer in, maaaar dat duurt verlopig nog drie dagen. Dus weltrusten en tot morgen, overmorgen of overovermorgen.

Joost