dinsdag 6 juli 2010

Verslag dag 1

Goedemorgen allemaal, daar ben ik weer. Nog niet uitgeslapen, maar wel een stuk fitter dan gisteravond. Op dit moment loopt de chemo erin en dat houdt in dat we rond 14.00 uur klaar zijn. Gisteren was de start van de 2de ronde en daar wil ik dan ook even beginnen. Om 8.55 uur hadden de dames een afspraak met de echo-dokter. Niks mis mee en deze gegevens worden gebruikt door Sophia als nieuwe uitgangswaarden. Na de echo hadden ze een kort gesprek met een andere oncoloog en daar kwam de aap uit de mouw. De vraag hoe Fleur over alles dacht en of ze er met Nicole en mij over kon praten werd beantwoord met gemompel. Tegen haar vriendjes en vriendinnetjes praat ze makkerlijker dan tegen ons, omdat ze ons geen pijn wil doen. Wel lief dat ze zo denkt, maar wij denken daar anders over.

Daarna werd de "lijn" in de "pac" geprikt en dit was uiteraard 1 van de hoogtepunten van de dag. Eenmaal op zaal werd er ged#$^&*me een middeletje tegen de misselijkheid aan de paal gehangen. Het werkt bij normale kinderen meestal goed, maar bij diabetespatienten vliegt de BG-waarde ervan omhoog en we hadden ook afgesproken dat we dit thuis thuis, in vorm van pilletje zouuden geven. Nicole was gelukkig erg oplettend en binnen een mum van tijd was die rommel alweer weg. Door een mis communicatie in het Sophia is dit uiteindelijk gebeurt, maar blijft het feit dat het niet had mogen gebeuren en wij weer wakker geschud zijn en de komende 27 weken weer goed op blijven letten.

Om 11.15 uur was het zover en de chemo liep het lichaam in. Spannend allemaal, maar we hebben geen keus en zien wel wat er gebeurt. Tja.... er gebeurde dus niet veel. Ze werd niet misselijk en had het veel te druk met van alles en nog wat. Uiteindelijk was de kleur van het bekkie wel lekker wit geworden en we kregen te horen dat dit waarschijnlijk vaker ging gebeuren. Rond 15.00 uur waren de dames weer thuis en Fleur vloog weer naar buiten om te spelen. Onbegrijpelijk, want nog geen 2 uur geleden dronk het mevrouwtje de chemo op door een slangetje, maar goed.

Roos was meegenomen door de buuf naar Madurodam en dit was een leuk uitje. In het begin vond ze het allemaal niet leuk, maar Suus heeft haar gerustgesteld en uit de verhalen die ze vertelde was het een geslaagde dag.

De rest van de dag en avond zijn redelijk verlopen en de diaree waar we bang voor zijn is nog niet aanwezig. Er is door de andere oncoloog weer duidelijk verteld dat het niet hoeft te gebeuren, maar we er wel rekening mee moeten houden.

6 opmerkingen:

  1. Nou ja joh, het startschot is weer gegeven. Beter dat ze wit ziet als kotsmisselijk, maar dat je op moet blijven letten is wel weer gebleken (eigenlijk te gek voor woorden maar ja) Heb haar net op de skype gezien, was toch wel een rare gewaarwording vanuit het ziekenhuis hoor.
    mama

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou ja joh, de kop is er weer af, het begin is er en beter witjes dan misselijk, toch? Nou de diarree binnenboord houden en de suiker op peil dan moet het allemaal toch gaan lukken.
    Hou je haaks daar in sweetlakecity

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Joost, klopt het dat ik geen rare cijfers en letters moet intikken?? (mijn vorige reactie is n.l. ook niet gepubliceerd ondanks dat ik hem had zien staan!!!!
    mama

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Joost er gaat iets niet goed op je blog

    BeantwoordenVerwijderen
  5. hoop ook dat ze de 27 weken zo door kan lopen zonder vervelende bijwerkingen xxxxxxxxxxxxxxxxx jo

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Gerrie en Manfred6 juli 2010 om 23:15

    We hopen dat het zo blijft gaan en zich vooral goed voelt!Hopelijk kan ze dan een dagje uit met Guy!!Kus Kus

    BeantwoordenVerwijderen