De revalidatiearts

Zo ik had vandaag een dagje rust. Roos zat op school en Fleur en Nicole zaten even in het Sophia. Een mooie gelegenheid om de koof op de kamer van de meiden af te maken. Ik ben al 2 dagen bezig om 1 simpele plaat vast te schroeven aan de muur en hem te voorzien van een kleurtje. Vroeger was dit een peuleschilletje, maar het koste me nu erg veel tijd. Ik heb staan vloeken en staan tieren, maar het is me gelukt.

Roos heeft deze week netjes doorgebracht op school. Vrijwel zonder problemen hebben we haar elke dag in kunnen leveren en dat is voor het grietje fijn. Er zijn wat afspraken gemaakt met school en dat is in het voordeel van Roos. Blijft wel het feit dat ze erg moe is en de herfstvakantie die eraan komt heeft ze hard nodig om op krachten te komen.



Fleur heeft zich vandaag in het Erasmus MC moeten melden bij een revalidatiearts. Deze proffessor, meneer Jansen, heeft samen met de ergotherapeut, Vera van Heijnigen, het armpje eens goed bekeken. Meneer Jansen was tevreden over wat hij zag. Nicole had een zwarte plek bij de wond ondekt en wist niet wat het was.



de gele pijl geeft de "oortjes"aan

 Toen ze in de operatiekamer haar arm hebben verwijderd, hebben ze aan de buitenkant van haar arm een lang stuk vel opzijgeklapt. Toen de specialisten klaar waren hebben ze dit velletje als het ware teruggeklapt en hiermee de wond/stomp weer bedekt. Het zwarte plekje wat bij de wond zit bleek vroeger het vel te zijn van haar ellenboog. De operatie is zo uitgevoerd dat je aan de buitenkant geen litteken ziet. Het einigste wat zichtbaar is zijn twee oortjes. Er zit er 1 links en 1 rechts. Hoe ik dit moet uitleggen is niet erg makkelijk, maar het lijkt wel of haar velletje op die punten moeite had met omvouwen. Ook zit er nog vocht in de stomp. Om dit vocht en de oortjes weg te krijgen moet we het verband strakker om haar arm verbinden.

Ook moeten we ons vanaf volgende week meer bij Vera melden. Deze vrouw gaat Fleur leren hoe ze de dagelijkse dingen zelf kan doen. Op dit moment moeten we Fleur echt met alles helpen. Ze kan al heel veel en zal alles eerst zelf proberen op te lossen, maar uiteindelijk loopt ze vast en moet ze om hulp vragen. Elke dag loopt ze tegen dezelfde dingen aan. De bedoeling van Vera is nu om die problemen als eerste aan te pakken. Hier even een kleine greep uit de lange lijst,

• Uit en aankleden,
• wassen en afdrogen, 
• haar haar kammen,
• Billen afvegen, 
• tandpasta op de borstel doen 
• enz, enz,en enz 

Zo ik ben dus wezen stoeien met een plaat, Roos zat op school en Fleur zat in het Sophia. Nu blijft alleen Nicole, mijn vrouw en moedertje van mijn kids, nog over. Wat moet ik nu over haar schrijven. Zij doet ook wat ze moet doen en dat is "gewoon" doorgaan. Het slapen gaat wel redelijk en ook haar hersenen maken overuren met jammergenoeg de verkeerde gedachten. Soms word haar dat teveel en moet ze even huilen, maar deze lieve en zorgzame vrouw wil ook maar 1 ding en dat is haar kleine meisje beter zien. En voor minder gaat ze "gewoon" niet. Jullie allemaal een fijn weekend en dikke knuffels van uit een redelijk rustig huisje. Tot morgen, overmorgen of overovermorgen.

Joost