Mensen ik ben van plan om mijn gedachten op nul te zetten en zie wel wat er op papier komt. De afgelopen weken heb ik ervaart als pittig. We weten dat de kuur die nu gevolgd word één van de laatste is en dat maakt het voor Nicole en mij, maar ook voor de opa's en oma's erg zwaar. De verkeerde gedachten kan ik niet uit me kop zetten. Ik word er mee wakker en ga er mee naar bed. Mijn meisje is ondertussen een ruim jaar aan het kuren en wanneer ze mag stoppen is "gewoon" niet duidelijk.
Als de BG-waardes een keer niet goed zitten kunnen we erzelf wat aan doen. We geven haar wat dextrootjes of bolussen de hele handel naar beneden en na een half uur kunnen we zien of het heeft geholpen. Niet dat we blij zijn dat ze diabetes heeft, maar we kunnen haar wel helpen. Met die G*%vergeten klote kanker kunnen we dat niet. Vandaag is onze kanjer precies 386 dagen aan het kuren en we leven nog steeds in onzekerheid. Gelukkig draait de wereld met iedereen erop "gewoon" door, maar het gevoel dat die van ons stil staat mag duidelijk zijn.
We hoeven nog maar 23 keer heen en weer voor een straaltje van HERMES en volgende week gaan de volgende chemo pillen erweer in. Een mooi vooruitzicht wat ik met heel mijn hart niemand gun, maar het is niet anders en we gaan er "gewoon" voor. Op een één of andere manier heb ik mezelf aangeleerd om niet al te ver vooruit te kijken en kan alles, volgens mij, tot nu toe redelijk goed aan. Dat het leven aan een zijde draadje kan hangen weet ik dondersgoed en ga er ook van uit dat wij als gezin, net zoals de mijnwerkers in Chili, het gaan redden.
En als jullie je morgen even klote voelen door een gestresde colega, kwaad willen worden op de file waar je instaat of iemand op zijn bek wil beuken omdat hij / zij een geintje maken.
Denk dan eens aan ons en alle andere ouders met een ziek kind, want wij willen maar 1 ding en dat is samen werken met een gestresde collega, zorgenloos in de file kunnen staan en graag willen lachen om een rot geintje.
Oja, voordat ik het vergeet..........weltrusten en tot morgen, overmorgen of overovermorgen.
Joost
Welterusten lieverds en we voelen zo ontzettend met jullie mee!!! Kus kus
BeantwoordenVerwijderenHet klinkt misschien raar maar dat is wat wij ons ook regelmatig voor houden in onze klote situatie. Elk huisje heeft zijn kruisje en bij de een is die groter dan de ander .Bij jullie is het ook geen kruisje meer maar een gigantisch kruis. Alles is ergens goed voor zeggen ze nou ik vraag het me toch af hoor want wat jullie allemaal doormaken!!! Waar dat goed voor moet zijn ik weet het niet voor mij een groot ?????????????
BeantwoordenVerwijderenHou vol ,kan me voorstellen dat het niet mee valt in veel gevallen en dat jullie worden geleefd maar weet dat we met jullie mee leven en in gedachten veel bij jullie zijn. We hopen dat alles snel weer goed komt.
XXX Ingrid , ric en bo
Je kind zien lijden is verschrikkelijk. Je kleinkind zo te zien is nèt zo! Inmiddels weten we er alles van. Het enige dat we kunnen doen is bidden, duimen en hopen op vooruitgang. Dat doen we dan ook. Maar heel belangrijk is wel .. MOED houden. Men zegt toch altijd: zo lang er leven is is er hoop? Kom op hè jongen, houdt moed en leef bij de dag!
BeantwoordenVerwijderenProbeer toch te genieten van het heden en van elkaar enne .. niet te ver vooruit kijken!
Alsof ik het zelf geschreven heb Joost. ..
BeantwoordenVerwijderenLiefs van ons..
iedere avond wanneer ik jullie blog lees, realiseer ik me des te meer hoe gelukkig mensen zich zouden moeten prijzen met hun gezondheid en die van hun naasten, en brand ik een kaarsje voor de mensen die dat geluk niet hebben...
BeantwoordenVerwijderenhet moet en zal goed komen ik bid er elke avond voor dat is het enigste wat telt nu en jullie zijn geen seconde uit mijn hoofd kus jo xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
BeantwoordenVerwijderenLieve Joost
BeantwoordenVerwijderenLaat de moed niet zakken jongen
Hoop doet leven hoe moeilijk ook.
Dikke knuffel uit Ruurlo
Jan en Maria
lieve joost
BeantwoordenVerwijderenEen ziek kind is niet leuk.
Koorts ,hoesten,pijn ,verkouden,oorpijn,nachten wakker liggen.
Maar na een weekje is het over met een kuurtje
en een pufje.
Ja Joost dit had ons zoontje van de week
Het is niet fijn om je knulletje zo te zien.
En dan gaan mijn gedachten naar jullie.
Jeetje wat hebben jullie het zwaar.
Kom op Joost laat de moed niet zakken,jullie meisje is een vechter.
Ze zal en moet het gaan overwinnen