Roos en Fleur

Zo nu even een blogje over Roos en Fleur. Fleur heeft volgens mij de dag ervaren als rot en erg vervelend. De start was goed maar de rest was minder. Dit hele gebeuren laat ze meestal over zich heen komen, maar dit keer werkten haar suikers niet echt mee. De hele ochtend heeft ze in een hypo gezeten en we hebben haar volgepropt met dextrotjes en koek. Wat automatisch inhoud dat ze moe en slap is en alleen maar kan piepen en telkens roept dat ze naar huis wilde.

Tijdens het wachten op meneer Diepstraten werd het haar teveel. Ze had zich als een klein meisje bij Nicole op schoot gewurmd en kon alleen maar huilen. Toen ze ook nog eens te horen kreeg dat die hechting eruit moest was het helemaal paniek. Ze lag weer op de tafel en hield Nicole haar hand stevig vast en kon alleen maar roepen dat de dokter niet zo hard moesten knijpen en of ze al klaar waren. Dit was weer een moment waar we niet op gerekend hadden en dat komt dan hard aan.

Eenmaal in de auto naar huis vroeg Fleur wanneer ze nou gingen bestralen. We zeiden dat dat allang was gebeurt en vonden het eigenlijk wel vreemd. Nu heeft ze de hele ochtend liggen rommelen met die suikers en denken dat dat de boosdoener zal zijn geweest. onderweg knapte ze hard op en eenmaal thuis was ze weer de oude. We zijn met de nieuwe fiets even naar de winkel geweest en de rest van de middag heeft heerlijk gespeeld. Nu ligt ze lekker te slapen en als ze wakker word starten we met de chemo.

Roos heeft zich vandaag trouwens prima vermaakt. Die is "gewoon" naar school gegaan en heeft daarna ook heerlijk buiten gespeeld. Jullie morgen veel plezier en tot over 1,2 of 3 dagen.

Joost