Andersom

Zo het is zondagavond en week 3 van het jaar 2011 zit erop. Als ik de film even terug bekijk kom ik erachter dat de week voor Fleur en Roos redelijk is verlopen. Weinig problemen en dat is fijn. Toch was deze week voor ons best wel zwaar en emotioneel. We hebben een paar rake klappen gekregen die in het wereldje van de kinderkanker onvermijdelijk zijn. Het is niet anders en kunnen hier niets aan veranderen. Toch snap ik sommige dingen niet.

Gisteravond lag ik in bed naar het hart van Nederland te kijken en zag daar het meisje Lieke in een ziekenhuis liggen. Deze wurm van 6 jaar heeft neuroblastoom, een zeldzame vorm van kanker. De behandeling in Nederland is niet toereikend en om die reden moet ze naar Amerika. Haar ouders doen wat ze moeten doen en hebben de tv erbij moeten halen om een bepaald doel te berijken. www.hartvannederland.nl/nederland/2011/inzameling-voor-lieve-lieke/

Ik las net dat de vliegreis wordt betaald en dat is voor deze familie dus even een zorg minder. Maar wat ik niet begrijp in dit verhaal is, waarom moet er een doodziek kind in een vliegtuig gepropt worden voor een behandeling aan de andere kant van de oceaan. Ik ben geen oncoloog of een specialist, maar in mijn ogen moet het anderom. Stuur die speciale behandeling naar hier en laat dat arme schaap fijn in haar eigen omgeving zitten. Maar goed, het zal wel aan mij liggen en op deze vragen krijg ik waarschijnlijk toch geen antwoord.

Voor de rest kan ik melden dat de zaterdag en zondag hier redelijk zijn verlopen. De zaterdag was meer een baal en verveeldag en de zondag was gevuld met twee verjaardagen. Opa was als eerste aan de beurt. Het was gezellig en ik vond het fijn dat mijn tantjes er waren en daar even mijn verhaal bij kwijt kon. De tweede verjaardag was van tante Kiek, de zus van Nicole. Ook hier was het gezellig en hebben er lekker gegeten. Eenmaal weer thuis hebben we iedereen in de lakenstraat gedeponeerd om morgen hopelijk weer fris en fruitig aan de achtiende chemo week van de derde ronde te beginnen. Jullie weer bedankt en wie weet tot morgen. Zoniet, dan toen overmorgen of overovermorgen.

Het laafje