Zo, de eerste maandag van 2011 zit erop en achteraf gezien was best wel pittig. Het blog is jammergenoeg weer eens lang en dat betekend dat de mensen die geen tijd hebben nu maar op het rode kruisje rechtsboven in de hoek moeten klikken. De rest moet het wieltje op de muis maar gebruiken.
Vanmorgenvroeg zat ik voor half negen al met het Sophia aan de lijn, omdat we de chirurg de verdikking graag even wilde laten zien. Geen probleem en om 15.00 uur konden we komen en zouden te woord gestaan worden door een voor ons onbekende arts. Dit was niet anders, omdat volgens de seceratesse de chirurg Sloot vandaag vrij was. Het maakte ons niet uit wie er naar keek, als er maar gekeken werd. Probleem was echter de tijd. We gingen al met het idee naar het Sophia toe dat het vocht evt verwijderd zou worden. Dit vocht verwijderen is een naar iets en om Fleur alles te laten vergeten hadden we voor de zekerheid wat dormicum meegenomen. We zagen de bui dus al hangen en in ons achterhoofd zou het wel eens een latertje kunnen worden.
Reden genoeg om te zeuren en te zeiken en te vragen of er niet eerder een gaatje was. Dit was niet meer mogelijk en de afspraak was een feit. Jaja, zij waren tevreden, maar wij hadden een hele andere plannig in ons hoofd en hadden geen zin om vanavond pas thuis te komen. Wij wilden dat Fleur eerder werd gezien en via de poli-oncologie hebben we het voor elkaar gekregen dat Fleur om 13.00 uur als eerste aan de beurt was. Had dit allemaal niet gelukt dan hadden we de acute hulp gebeld. Jaja, ondertussen weten wij op sommige vlakken aardig de weg en dat kwam in dit geval een keer van pas. De acute hulp actie was dus niet nodig en willen bij deze de poli-oncologie even bedanken voor hun werk. BEDANKT!!!!!
Om half 1 waren we in het Sophia en na het bloedbeeld te hebben gegeven op de ene poli was het tijd om de onbekende arts te ontmoeten op de andere poli. Zitten we daar worden we door meneer Sloot zelf gehaald. Vreemd!!!! hij was toch vrij???? Hier blijkt maar eens dat de comunicatie daar nog steeds waardeloos is. Maar goed, we waren blij dat hij er was, want hij is toch een van de weinigen die Fleur van binnen een paar keer heeft gezien en precies weet waar hij over praat. Toen het bovenlichaam kaal was riep hij meteen dat het dikker was en dat de oorzaak vocht was. Dit had hij al voorspeld, maar gezien ons fijne verleden nemen we dus geen risco's meer. Dit snapte hij heel goed en toen de goede man vertelde dat we naar huis konden was dat een hele opluchting. Geen dormicum, geen lange spuiten, geen gevroed in het armpje en geen gegil. Wel moeten we alles scherp in de gaten blijven houden en als de huid strakker komt te staan en / of zeer gaat doen moet we weer terug en zuigen ze alsnog het vocht eruit. Tot die tijd wachen we het af, maar de vooruitzichten zijn goed en maken ons hier geen zorgen meer om.
Onderweg naar huis zijn we even gestopt bij mijn bedrijfsarts, want daar had ik om 14.20 uur een afspraak. Vanmorgen heb ik 4 keer zijn seceretese aan de lijn gehad en gevraagd of ik de date kon verzetten naar morgen, omdat ik naar het ziekenhuis moest. De regel is eigenlijk dat je een afspraak 48 uur van te voren moet afzeggen en dat het consult dan niet in rekening wordt gebracht. Doe je dit niet dan kan de werkgever dus betalen. Klinkt allemaal erg logisch, maar die muts begreep maar niet wat ik bedoelde met ontsteking, lympheklieren en acute hulp. Ze werd pas een beetje wakker toen ik zei dat ze kanker had en we haar met spoed naar het Sophia moesten brengen en we niet wisten hoe lang het ging duren.
Achteraf stonden we met 1 uur alweer buiten, maar dat wist ik toen nog niet. Een mazzeltje dus en dat betekende dat de afspraak "gewoon" door kon gaan. Na een gesprek van een kwartier stond ik weer op straat en kan jullie melden dat het allemaal ruze meeviel en man er meegaand is. 31 december 2010 had ik trouwens ook een gesprek met mijn werkgever en daar is afgesproken dat ik me op maandag 10 januari 2011 om 7.00 uur weer moet melden om vervolgens "gewoon" weer de hele week te gaan werken. Geen gelazer in opbouw van uren, maar "gewoon" 40 uur. Dit vind ik totaal geen probleem en heb er ook weer zin in.
Tussen de bedrijven en bezoekjes door ben ik ook even school geweest. Dat was even nodig, want wat we al dachten was waar. Ze waren niet op de hoogte van de ontwikkelingen na de kerst. Ook hebben we aangegeven dat Fleur het deze week rustig aan doet en we woensdag en donderdag in Weert zitten. Heerlijk 2 dagen naar onze vriendjes waar we helemaal niets hoeven en moeten. Een afspraak die door alle ellende van de afgelopen 3 weken wel 6 keer is verzet en sinds vandaag pas definitief is. Wij gaan genieten en wie weet tot zo, morgen of overmorgen.
Joost
Geen opmerkingen:
Een reactie posten