Een heftig dagje

Zondag 16 januari 2011

Zo en nu de zondag. Dit was een dag die we niet snel meer zullen vergeten. Ik ga heel even terug in de tijd. In mei van 2010 zijn weekje in de mooiste villa van Nederland geweest. In deze villa hebben we een aantal families ontmoet waarvan we gerust kunnen zeggen dat het vrienden voor het leven zijn geworden. In al deze gezinnen leeft een jong iemand die levensbedreigt ziek is. Zo ook het meisje dat in Rhenen woont. Dit grietje heeft al het nodige meegemaakt, maar vorige week kregen ze te horen dat de kuur niets heeft gedaan de tumor groter was geworden en het er op dit moment erg somber uitziet.

2 BEZORGDE MOEDERS

Bij aankomst was het net alsof we er al jaren kwamen. De kinderen hebben heerlijk met elkaar gespeeld en na het middageten werden we meegenomen naar het Ouwehands Dierenpark. Hier zijn we een aantal uurtjes geweest en hebben echt genoten van alles en iedereen. Om 17.00 uur werden we van het terrein geknikkerd om vervolgens weer naar hun huis te gaan. Hier hebben we wat gegeten en hebben "gewoon" als echte vrienden en als lotgenoten kunnen praten. We hebben het uiteraard over de kanker gehad en konden alles aan elkaar vragen. Het klinkt vreemd, maar het was echt heel fijn.  Om een uur of 20.30 uur zijn we met een vreemd gevoel vertrokken en kunnen achteraf terugkijken op een fijne, mooie, heftige en emotionele dag.



DIT BEDOEL IK DUS MET "KANJERS"



  

Lieve Rene, Esmee, Isa, Luuk en Fenne

Bedankt voor de fijne dag en wij sturen jullie alle kracht van de wereld toe die we kunnen vinden. Zoals jullie met deze situatie omgaan vinden we erg knap en zijn trots dat jullie tot onze vrienden behoren. Morgen staat jullie een zéér en zéér spannende en zware dag te wachten en wij hopen vurig dat jullie het nieuws krijgen dat er nog een uitweg is. Tot die tijd duimen en hopen wij op dat ene wonder.

We laaf you

Joost, Nicole, Fleur en Roos