vrijdag 28 januari 2011

Wat een wilskracht

Ik had mezelf stellig voorgenomen om vandaag geen blog te maken, maar Fleur gooide weer wat roet in mijn planning en heb eigenlijk geen keus. Om te beginnen kan ik melden dat er niets ernstigs aan de hand is, maar wat er vandaag is gebeurd moest "gewoon" op het blog. Iedereen weet ondertussen dat Fleur graag knutselt. Na de amputatie waren er een hoop dingen niet meer mogelijk. Athans, dat dachten wij........

Nicole is sinds gisteren weer begonnen met een borduurwerkje voor haar nieuwe neefjes of nichtjes. Jaja, jullie lezen het goed. Er komen binnenkort 2 kleine babytjes op de wereld, want zus Monique en zwager Arno, oftewel Tante Kiek en Ome Nootje krijgen een tweeling. Erg fijn en aan Nicole de taak om 1 van de twee geboortetegels in elkaar te zetten. Roos was ook weer aangestoken en pakte haar draadjes uit de kast en begon direct weer armbandjes te knopen. Tja......daar zat Fleurtje dan. Boos en verdrietig tegelijk, want zij wilde ook meedoen. Hoe ze het voor elkaar heeft gekregen weet ik niet, maar binnen 24 uur zat mevrouw met 1 arm te borduren. Ik kan het bijna niet geloven, maar de foto is het bewijs. Ze heeft hier weer eens bewezen hoe sterk ze is en daar zijn wij uiteraard ontzettend trots op.



Jullie allemaal weltrusten en maak er een mooi weekend van. Tot over 1, 2 of 3 dagen.

Het laafje

10 opmerkingen:

  1. helemaal super zeg wat zullen en kunnen jullie trots zijn op haar .
    xxxxxxxx

    Ric , ing en Bo

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat geweldig zeg!
    Wat een wilskracht om het toch op de een of andere manier voor elkaar te krijgen; Kanjer!!

    xx lotte

    BeantwoordenVerwijderen
  3. dikke kus uit Weert28 januari 2011 om 21:58

    SUPER!!!!We zijn apetrots op je schattebout!!

    xxxxxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jaren geleden had ik mijn linker-pols gebroken. Je weet dat daar Sudeck in kreeg (en nog steeds heb). De arm was dik en erg pijnlijk en ik kon er helemaal niks meer mee. Als "therapie" ben ik toen een tafelkleedje met een simpele kruissteek gaan proberen te maken. Ik haatte overigens "kruissteken" borduren en je weet, ook ik pruts mijn hele leven al wat af (borduren -maar dan opvullen- naaien, breien, haken) Ik heb het kreng ook afgemaakt, maar ik deed een hele avond over één draadje van 40 cm. Ik kon de naald haast niet vasthouden en "sturen" met links ging haast helemaal niet want ook ik was (en ben) zo rechts als wat. Misschien weet je het nog Joost, het was een hels karwei maar ik heb het gedaan en ik ben naderhand nooit meer zo trots op iets geweest als op dàt kleed!
    Tot vandaag. Ik wéét (bij benadering) wat een ontzettende moeite het Fleur kost om "dit" te kunnen doen. En je hebt geen idee hoe trots ik op dat kind ben. Als ik een 1e plaats had in borduren met linkerhand, dan ben ik hem vandaag met plezier en trots kwijt aan Fleur.
    Wat een geweldig kind is dat en Roos, maak je een bandje voor oma? (Van Fleur heb ik er ook al een)
    Een trotse oma Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik ben helemaal trots op je Fleur.
    En wat is je haar mooi, geweldig.

    Liefs Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een geweeeeeeldige dochter hebben jullie toch. Het is toch echt niet te geloven wat een doorzettingsvermogen dat kind heeft.
    Daar kunnen toch wel een heleboel mensen een voorbeeld aan nemen (en dan bedoel ik niet een de zieke mensen).
    Jullie kunnen terecht heeeel trots op haar zijn.
    Gr. Maria en Hans

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ongelooflijk, inderdaad. ...wat een wilskracht.
    ze krijgt t toch maar weer voor elkaar he
    Xxx kanjer

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Het is toch niet te geloven wat dat kind allemaal voor elkaar krijgt...knap hoor!!
    Daar kunnen veel mensen nog wat van leren.

    Liefs van ons,
    tante Jopie en Willem.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Fleur,
    Fantastisch, hoe jij je niet klein laat krijgen.
    Ik vind je super!
    Liefs Conny,

    BeantwoordenVerwijderen
  10. sander,sabine,thym en tess30 januari 2011 om 20:52

    SUPER TROTS zitten we op de bank naar deze fantastische foto te kijken wat ben je toch een'
    bijzonder kind!!!

    Dikke kus

    BeantwoordenVerwijderen