Zo lieve mensen daar is ie weer. Die shoot van van de week heeft ons goed gedaan en dat is erg fijn in deze hel. De foto's die we hebben zijn wel 1000 keer bekeken en naar mijn idee worden ze er alleen maar mooier van. Maar goed, naast al dat kijken moesten er ook wat andere zaken geregeld worden. In dit geval waren het weer dingen waar we liever niet mee te maken hadden, maar de tijd die er nog over is moeten we goed benutten en daar hoorde het gesprek van vandaag dus ook bij. Niets bijzonders, maar we hebben de mensen gesproken die ons gaan helpen als het slechter gaat met Fleur. Om precies te zijn waren het de huisarts, het Sophia en de wijkverpleging. Alle drie hebben ze een bepaalde rol.
Het Sophia, deze zal altijd aanwezig zijn, alleen verdwijnen ze iets meer naar de achtergrond. We kunnen ten alle tijden bellen en als we willen kunnen we erook naar toe.
De huisarts, deze zal vanaf nu een grotere rol gaan spelen. Deze goede man zal paraat staan op het moment dat wij, Nicole en ik, denken dat het met Fleur fout gaat. Met fout bedoel ik dat er klachten gaan komen die gepaard gaan met pijn. Deze pijn zullen we te lijf gaan met medicijnen en daar hebben we onder andere deze man voor nodig.
De thuiszorg, deze is 24/7 bereikbaar. Zij zorgen ervoor dat alles klaar ligt en na 1 telefoontje kunnen ze het bezorgen. We praten hier over medicijnen, pompen, ziekehuisbed en verpleging. Ze doen en hebben eigenlijk alles wat ze in het Sophia op 2 zuid ook hebben.
Met andere woorden, ons vangnet is vandaag definitief uitgegooit. Het idee dat Nicole had om alle partijen in een keer te laten komen was een goed gedacht plan. De lijnen waren op deze manier erg kort en iedereen weet nu precies wat er van ieder wordt verwacht. Daarnaast zijn er nog tal van andere zaken besproken, maar daar zal ik jullie niet mee lastig vallen.
Blijft het feit dat het een prettig gesprek was waar niemand op zat te wachten en we voor de zoveelste keer met onze neus op de feiten worden gedrukt, want hoe we het ook wenden of keren medisch gezien kan ze niet meer geholpen worden en dit staat zwart op wit. In deze brief staat letterlijk dat er geen curatieve mogelijkheden meer zijn, dat het palliatieve stadium is gestart en dat ze terminaal is. En ja....de naam Fleur de Jong staat er ook met geboortedatum en wel.
Tja.....wat moet en kan ik nu nog zeggen. Even niets, maar ben spoedig terug, want het koppie zit lekker vol. Voor nu allemaal een goede nacht en wie weet tot zo of tot morgen, overmorgen of overovermorgen.
Laafje Joost.
Slik...... was het maar een nare droom, een nachtmerrie.... Maar het is de harde en wrede werkelijkheid....k*t!!!
BeantwoordenVerwijderenDikke kus vanuit de Achterhoek...
dikke kus lieverd....en weet wij horen ook bij jullie vangnet 24/7
BeantwoordenVerwijderenliefs Esmee
jOOST
BeantwoordenVerwijderenIk heb zo ontzettend veel respect voor jou dat je dit blijft doen en dat het dan ook lukt je kunt het wel willen doen maar dat wil niet zeggen dat het altijd lukt, maar bij jou wel
iedere keer zit ik weer met een brok in me keel je blog te lezen of het goed of slecht nieuws is iedere keer weer tranen nogmaals joost respect hiervoor en heel veel sterkte en vele mooie momenten samen met je gezin
Mooi , je kon het openen zie ik . Fijn je even gesproken te hebben , geniet, geniet en hou vol met zijn viertjes!,,
BeantwoordenVerwijderenLiefs Breda
hallo liefe schatten daar,ik heb in frankrijk jullie foto's gezien nou die zijn geweldig.ik heb ook hard gewerkt en als ik dacht wat warm (33gr)ik kan niet meer waren julliedie er mij weer verder liet gaan.nu ga ik weer fietsen naar boeda-pest en toch kaarsjes op steken waar het kan om jullie toch de kracht te geven die jullie nodig hebben.ik ben 22 mei weer terug heel veel knuffels voor jullie alle viervan tante annelies
BeantwoordenVerwijderenWat een schrik was dat gisteren,je ziet hoe belangrijk één enkel blogje kan zijn (zeker in jouw geval)
BeantwoordenVerwijderenNa de euforie die optrad bij het zien van die prachtige foto's (ik wóónde bijna achter de tik-tv) ben ik na dit blog wel weer geland, oftewel, back to reality en die landing is weer heftig.
Zulk gesprekken moeten nou eenmaal maar jemig jongen wat een dubbel gevoel. Ik moet maar niet te veel doordenken (hoor mij nou, hoe doe ik dat "niet" dan?). Maar ja, het is niet anders, vanmiddag schilderen met Ansjel, morgen Petticoat en dinsdag "de OPKIKKER" en gelukkig zijn dit een paar "leuke" dingen om naar uit te kijken. Hou je haaks en geniet ervan.
mama
Alles staat nu voor iedereen zó definitief (en goed) op 'n rijtje... en natuurlijk is dat ook beter en het allerbeste, maar mijn hemel wat een onmogelijke opgave's voor een vader en moeder om dit allemaal zo te "MOETEN" regelen!!
BeantwoordenVerwijderenMaar helaas...er is geen keus.
Probeer te genieten van de leuke dingen die er nog staan te gebeuren.
Veel liefs maar weer.
tante Jopie en Willem.
Ik reageer gewoon nog 'n keertje.....
BeantwoordenVerwijderenVerschrikkelijk dapper als je de zware weg, die nog komen moet, nu alvast gaat voorbespreken.
En dan gaat het ook nog om jullie eigen vlees en bloed, jullie grootste bezit....
Onvoorstelbaar moedig en dapper zijn jullie, jullie ALLE4!!!!!
RESPECT!!!
xxxx
ook wijzijn jullie vangnet 24/7
BeantwoordenVerwijderendikke kus esmee