2 dagen in een notendop.......

Zo, het is vrijdagochtend en de klok zegt dat het 0.49 uur is. Tijd om naar bed te gaan, maar de kinderkanker zorgt ervoor dat het wel eens een lange nacht kan worden. Dit betekend dat ik niet kan slapen en me tijd maar even ga vullen met een blogje.

We hebben de afgelopen dagen weer heel wat meegemaakt. We hebben dieptepunten gehad, maar ook een paar goede momenten. Nu zijn die goede momenten ook nog steeds klote, maar in vergelijking met die dieptepunten vallen die dan wel weer mee.

De woensdag,

Dinsdagnacht hebben Fleur en Nicole erg slecht geslapen en woensdag overdag heeft Fleur ook nog eens een paar uur in een hypo gezeten. Even voor de mensen die het nog niet weten, Fleur heeft diabetes type 1. Dit had ze al voordat ze kanker kreeg en opgezette tijden gooit ook de diabetes even wat roet in het eten. Het slechte slapen, een te lage bloedsuiker en kanker heeft er dus voor gezorgd dat Fleurtje tot woensdagmiddag een uur of 5 erg kut in haar vel heeft gezeten. Het grietje lag er hopeloos bij en wij konden hier niets aan veranderen. En het woord hopeloos is in dit geval nog zachtjes uitgedrukt!!!!

Na vijfen knapte ze lekker op en dat kwam mooi uit, want mijn schoonouders vierde hun trouwdag bij ons. Er is een twijfel geweest om de BBQ op te schuiven naar een andere dag, maar aangezien Fleur nu elke dag een jasje uittrekt leek mij dit niet verstandig. De BBQ moest "gewoon"  doorgaan en omdat het lekker slecht weer was hebben we weer eens een tent in de tuin gebouwd. Uiteindelijk heeft Fleur ook nog een uurtje buiten gezeten en dat was uiteraard het hoogtepunt van de dag.

Toen iedereen, 11 man in totaal, weer waren vertrokken hebben we Fleur in slaap laten sukkelen met een beetje morfine. Uiteraard is dit in overleg gegaan met het Sophia. Dit heeft zijn vruchten afgeworpen, want de donderdag werd mevrouw wakker en had weer praatjes voor twee. Gelukkig maar, want we kregen bezoek van onze vriendjes uit Weert en van Ansjel, de kunstschildernares.

De donderdag,

Deze dag hebben we als zeer fijn ervaren. Ansjel was hier rond elf uur en de luitjes uit Weert kwamen rond 13.00 uur. Bijde opa's en oma's kwamen ook nog even langs en buuf Suus liet zich met grote regelmaat ook even zien. En gezellige boel dus en dan zijn we ons vriendinnetje uit Singapore met drie kinderen nog vergeten. Alles bijelkaar waren het maar 18 mensen. Veel ik weet het, maar Fleur heeft er van genoten van heb ik jouw daar.

Toen om een uurjte of 8 de laatste weggingen was het ook wel weer genoeg. Vanmorgen ging ook de laatste antibioticapil erin en dat merken we nu dus goed. Fleur takeld snel af en voor de eerste keer hebben we om 22.30 uur de huisarts uit zijn bed gebeld. We hebben uitgelegd wat er aan de hand is en we hebben gevraagd of we de antibiotica weer mogen opstarten. We hadden nog wat liggen van een kuur die niet was afgemaakt dus dat kwam mooi uit. Ondertussen is het ijlen weer begonnen en heeft mevrouw twee keer morfine en 2 slaappilletjes gekregen.

Tussen de bedrijven door moet het grietje ook nog wel eens plassen. Een normale bezigheid voor iedereen, maar voor Fleur wordt dit steeds moeilijker. Poepen gaat nog steeds, maar nu heeft ze het gevoel dat het laatste plasje blijft hangen. Dit is niet vreemd gezien de bult die in haar lies zit. Deze jongen heeft ondertussen het formaat van een honkbal en dan praten we alleen nog maar over hetgeen wat er aan de buitenkant zichtbaar is. Wat buiten zit zit waarschijnlijk ook aan de binnenkant. Het klinkt dus vrij logisch dat het grietje problemen gaat krijgen met piesen.

Tsja....voor de rest gaat het hier wel ok.

Ik ga toch proberen wat te slapen en wat er morgen op het programma staat......we zullen het wel zien.
Weltrusten

Laafje Joost