Pfffft......Dat is eruit......

Zo lieve kijkbuisbloglezertjes van me, daar ben ik weer en om gelijk maar met de deur in huis te vallen......ik voel me diep en diep ellendig. Toch heb ik besloten om even iets te bloggen en hoop op die manier iets meer lucht te krijgen in mijn hoofd. Wat er nu precies in mijn koppie om gaat weet ik zelf niet eens laat staan dat ik het moet verwoorden. Gelukkig doet het geen zeer, maar het gevoel dat er een paar vrachtwagens doorheen hebben gereden is wel merkbaar. Waar ik dus moet beginnen is eigenlijk een groot raadsel, maar we wagen het ermaar op.

Om te beginnen wil ik toch eens zeggen dat ik schijt van sommige reacties. Zelf probeer ik me aan te leren dat ik nooit op een reactie moet reageren en wil met klem vragen of jullie dit ook niet meer willen doen. Een reactie is een reactie en daarmee basta. Ik vind het prima wat iemand schrijft en als ik het er niet mee eens ben dan verwijder ik het wel. Ik snap ook heel goed dat er mensen zijn die graag willen discuseren over een bepaald onderwerp, maar doe dat in het vervolg alstublieft niet hier meer. Hier zijn ongetwijfeld forems voor. Gebeurd het nog één of twee keer dan sluit ik het blog af en ga verder op de ouderwetse manier.

Nu nog één ding. In het verleden heb ik het blog open gesteld voor iedereen en heb toen ook gevraagd of iedereen die een reacties plaats wil aangeven wie hij of zij is lees hier Ik hoop dat de anonieme lezer hieraan wil mee werken en als dit niet gebeurt verwijder ik de anonieme reactie.

Zo.....pfffft.....hijg, hijg.....al dagen struikel ik in mijn kop al over dit onderwerp, maar het is eruit en lucht op. Nu wil ik alleen nog maar schrijven wat ik denk, zie, voel en meemaak. Om te beginnen kan ik melden dat de situatie waar ik nu in zit erg raar is. Hoe ik me voel verschilt per uur en dat kan best wel eens lastig zijn. Wat het er niet leuker op maakt zijn alle instanties. De verzekeringen, maar ook de bedrijven die de spuitjes, sondevoeding, slangetjes en meer van dat soort zaken leverden willen hun spullen terug. Uiteraard snappen we dit, maar waarom moet dit daags na het overlijden of daags na de herdenking plaats vinden. Het liep van de week zo hoog op dat Nicole zelfs riep dat ze verdomme net haar ogen dicht had en direct al beginnen te zeiken over het terughalen van spullen. Erg erg vervelend, maar alles is nu de deur uit en dat is fijn. Oja......de verzekering had vernomen dat Fleur was overleden en een nieuw polisblad was dus wel handig. Ze hebben gelijk, maar zo´n brief komt hier snoeihard binnen en wat ons betreft kunnen ze dit in de toekomst bij anderen op een ietswat subtielere manier aanpakken.

Wat een zeikerd ben ik hé, maar ik heb ook goed nieuws. Tijdens de herdenkingsdag van Fleur hebben we in de kerk en en in de sniep en collectedoos van stichting opkikker neergezet. De bedoeling was dat iedereen zijn potomonee moest opentrekken en wat zou doneren. Dit is gebeurd en met trots kan ik ook melden dat er maar liefst 1350 euro inzat. We hebben van de week het geld weggebracht en gestort op hun rekening. Wat wij van onze opkikkerdag hebben begrepen is dat er ongeveer duizend euro nodig is om een heel gezin in het zonnetje te zetten. Bijdeze willen wij iedereen die iets hebben gegeven heel erg bedanken en uit ervaring weten we ook dat het goed word besteed. Nogmaals bedankt.

Zo en ondertussen is het zaterdagmiddag en hebben we de slingers en balonnen voor Roos haar verjaardag weer op gehangen. Jaja, Roos is maandag jarig en dat wordt zondag al gevierd. We houden het dit jaar klein, maar zullen er alles aan doen om Roos het verjaardagsgevoel te geven wat ze al drie jaar niet heeft gehad.  De taarten, die Nicole altijd zelf maakt, zijn bijna klaar en de laatste dingen zijn vanmiddag weer in huis gehaald. Tussen deze activiteiten door zijn we ook begonnen met het bekijken van de herdenkingsfilm. Zoals de meeste mensen wel hebben gezien hebben we tijdens de herdenking een fotograaf laten rond lopen en stond er achter een zuil een camaraman opgesteld. De foto´s moeten nog komen, maar de film hebben we gisteren mogen ontvangen. Er is maar 1.43 beeld materiaal en dat is erg fijn. Alles staat erop en het ziet er tot nu toe nog netjes uit. Wij zijn gestopt bij het filmpje van Roos en en Fleur en dit is voor mij ook het moment dat jiullie dit mogen zien.

Fotofilm Roos en Fleur

Zo ondertussen is het een blog geworden wat ik niet had verwacht. Jullie voor de rest nog veel plezier en wie weet schrijf ik vanavond, morgen, over morgen of over over morgen nog wel iets. Tot die tijd ga ik genieten van alles en iedereen om me heen.

Allemaal een dikke knuffel van een Laaf