De transfusies....

Mijn hoofd stroomt over en om die weer een beetje te legen moet ik "gewoon" bloggen. Waar ik moet beginnen weet ik niet, want het is een zooitje in de bovenkamer. Toch waag ik het erop en heb besloten om van voor af aan te beginnen. Vannacht heb ik weer gezellig op het logeerbed geslapen, omdat Fleur in mijn bed lag. Dit is prima te doen en het hele huis heeft lekker geslapen. Dit was achteraf maar goed ook, want het was voor iedereen een rare, maar ook een lange emotionele dag. Roos is naar school geweest en ik ben gaan werken. De andere twee dames moesten om 12.00 uur in het Sophia zijn voor de transfusie. Athans dat dachten ze.

Om 9.30 uur ging de telefoon met de mededeling dat het bloed al binnen was en ze zo vlug mogelijk moesten komen. Dit was niet tegen dovenmansoren gezegt, want hoe eerder ze klaar waren des te eerder ze weer naar huis konden. Dus binnen een uur zaten ze al in het Sophia. Daar aangekomen kregen ze te horen dat er een dubbele dosis trombo's en ook nog een dubbele dosis bloed klaar lag. Een tegenvaller, want dit betekende dat haar waardes echt heel laag waren en ze de rest van de dag vastgenageld aan het bed zaten.



250ml trombo's

275ml bloed



De twee trombo's waren als eerste aan de beurt. Waarom??? Omdat dat spul na de maak in beweging moet blijven. Ligt het te lang stil dan plakken de bloedcellen aan elkaar vast. Uiteraard is dit ook de bedoeling alleen moet dat in het lichaam gebeuren. Het inlopen van 500ml duurd ongeveer een uurtje. Direct daarna was het bloed aan de beurt. Deze inlooptijd duurde een stuk langer. Een zak van 275ml heeft ongeveer 3 uur nodig.

Even rekenen hoor.....

2 zakken is dus 6 uur + dat uurtje van trombo's maakt 7 uur.

Om 11.00 uur zijn ze begonnen. 11 + 7= 18

Dit betekend dus dat ze pas om 18.00 uur klaar zou zijn. Da's lekker, maar de verpleging heeft de pomp stiekem wat sneller gezet met het eindresultaat dat de PAC-naald om 16.45 uur verwijderd kon worden.

Toen de dames weer thuis waren vloog Fleur, JAJA,  met kleur op haar gezicht naar buiten. Het is niet te geloven wat een beetje bloed doet. Ze ging er witjes heen, kreeg in totaal dus1050ml donorbloed en kwam als een heel ander kind weer thuis. Heerlijk!!!! Wel kreeg ik te horen dat hun dag erg lang duurde. Het was erg druk en rommelig op de poli. Overal waren mensen, tv's stonden tegen elkaar aan te tetteren, er kwam een hoop geluid uit de spelcomputters, geen internet enz enz enz. Dit stappelde zich op en Fleur wilde na de eerste zak bloed dus naar huis. Ze was erg verdrietig en moest veel huilen. Nicole kon niet meer doen dan troosten en na een paar knuffels en de juiste woorden was het weer een beetje ok en deed ze "gewoon" wat ze moest doen.