voor Isa van Roos

Zaterdag zat ik met Roosje achter de laptop en negen van de tien keer draai ik op de achtergrond een muziekje. Zo kwam er een nummer voorbij waar bij mij telkens de rillingen over me rug lopen en me huid vol kippenvel staat. Roos vroeg hoe dit kwam.

Ik gaf dit als voorbeeld,

De avond voordat Fleur haar arm werd verwijderd heb ik met haar in de knutselkamer gezeten en tijdens het schilderen vlogen er een aantal nummers voorbij op de radio en cd-speler. Dit was zo'n voor ons een vrij intens moment en hebben eigenlijk ook niet veel tegen elkaar gezegd. Allebei zaten we naar het doek te staren en deden niet echt veel. Nu een paar maanden later zijn die nummers voor mij goud geworden. Telkens als ik die nummers hoor moet ik aan een avond denken die ik nooit, maar dan ook nooit meer zal vergeten.

Roos begreep dit, want zij had dat met het nummer If you don't know be my now wat gezongen word door Ben Saunders. Ik vroeg wat ze voelde en wat er door haar heen ging. Dit was een moeilijke vraag die ze niet kon beantwoorden. Het antwoord of ik achter het liedje wat foto's moest plakken van Isa was wel duidelijk. JA!!!! Dit hebben we dus samen gedaan met de foto's die we hadden. Het zijn er niet veel, maar voor Roos en ons zijn ze toch zeer bijzonder.

Uiteraard hebben we voor het plaatsen toestemming gevraagd aan Rene en Esmee.