Even vlug een trombo transfusie halen.......

Na veel niezen, snuiten en snotteren was het gister zover en de neus was aan de binnenkant een klein beetje kapot. Na alle snuitbeurtjes was het zakdoekje telkens rood en toen ze vanmorgen wakker werd zaten er wat vlekken op het onderlaken, op haar hand en er hingen wat draden uit haar neus. Niets schrokkend, maar voor de zekerheid hebben we toch even contact gezocht met het Sophia. De bloedwaardes uit het LLZ waren nog niet doorgefaxt dus konden ze het doen met onze informatie. Toen ze de waardes hoorden schrokken ze wel en zouden direct de oncoloog inlichten om vervolgens ons weer terug bellen. We kregen te horen dat een trombotransfusie wel op zijn plek was en het mocht zelfs in het LLZ gegeven worden.

Nicole heeft het LLZ gesproken, maar die gaven als antwoord dat ze beter naar Rotterdam kon gaan, omdat dat uiteindelijk toch sneller zou zijn. Geen probleem en een kleine 45 minuten later zaten moeder en dochter in het Sophia. Na een vingerprikje en het aanprikken van de lijn, wat een drama blijft,  was het wachten geblazen. Dit wachten duurde weer langer dan afgesproken, maar de tijd werd gevuld met het ziekenhuisvriendinnetje Isanthe en een bezoekje van de clini clowns. Uiteindelijk konden ze rond twee uur en met een handje vol kanjerkralen weer naar huis.

Tijdens dit ziekenhuis bezoekje werd Roosje opgevangen door opa en oma die hals overkop hun planning ook moesten omgooien. Hadden ze niet op tijd aanwezig kunnen zijn dan had ik er gestaan. Al met al een rommelig dagje, maar ondanks de transfusie liep alles toch op rolletjes. Het is vreemd, maar toen we te horen kregen dat ze even wat bloedplaatjes moest hebben deden we "gewoon" wat we moesten doen. Het leek wel of we erop voorbereid waren. Even vlug de nodige telefoontjes en klaar is klara. Het is nu 20.30 uur en we merken al dat het niet voor niets is geweest. Als fleur nu snuit komt er geen bloed meer.

Nicole is ondertussen lekker aan het eten en gaat daarna gezellig naar de film met een zooitje vriendinnen. De meiden liggen ondertussen weer in het mandje en ik ga lekker op de bank hangen om lekker te gaan niksen. Jullie voor de rest ook veel plezier en wie weet tot morgen, zoniet dan tot overmorgen of overovermorgen.

Laafje