Pffft, net geen opname

Wat een dag, wat een dag. Gelukkig zit hij erop en slapen we vanavond nog steeds met zijn vieren thuis. Gisteren schreef ik op dat Fleur een beetje zit te kloten met het hoesten. Vanmorgen werdt ze wakker en het bleek niet veel beter te zijn. Nicole heeft haar goed in de gaten gehouden en zag dat naarmate de dag vorderde het steeds slechter ging. 'S-middags was de maat vol en de oorthermometer werd uit de kast gehaald en in een van de oren gepropt. 38.4 stond er op de teller en dat betekend verhoging en dat we maar een tiende punt verwijderd waren van een bezoekje aan het ziekenhuis.

Voor de mensen die niet helemaal op de hoogte zijn wat betreft chemo en koorts is hier een gouden regel, als je chemo krijgt en je temperatuur is 38.5 of hoger dan moet je contact opnemen met het ziekenhuis. Dan wordt er een bloedbeeld genomen en die uitslag bepaald dan of je wel of niet moet blijven.

Om 14.00 uur zat Fleur op 38.6 en voor Nicole de reden om even te bellen met het Sophia. Deze wilden graag een bloedbeeld hebben, maar dat mocht ook in het langelandziekenhuis (LLZ) gebeuren. Pffffft.......gelukkig, dat scheelt enorm veel tijd en zijn we op tijd weer thuis. JA ME REET!!!!! Wat een drama was het hier zeg. Om 14.30 uur waren de meiden al daar, om 15.15 uur werd het vingerprikje afgenomen, om 15.45 uur heb ik Nicole afgelost en om 17.15 uur ben ik vertrokken met de mededeling dat ze de uitslag maar moesten doorbellen. Uiteindelijk heb ik om 18.15 uur zelf nog eens gebeld met de vraag of ze nu al iets wisten en er was beloofd dat ze binnen 5 minuten terug zouden bellen. Tot mijn stomme verbazing gebeurde dit ook en kregen we gelukkig te horen dat Fleur thuis mocht blijven met een antibiotica kuur van 7 dagen en niet werd opgenomen.

Zoals jullie op het lijstje kunnen zien is ons meisje in een dag tijd behoorlijk te grazen genomen. Omdat ze dus hoger in de temperatuur zat wordt er ook gekeken naar haar C-Reactieve Proteïne, oftewel Haar CRP. De bepaling van het CRP wordt uitgevoerd om de mogelijke aanwezigheid van een ontsteking of infectie aan te tonen of uit te sluiten. Hoe hoger deze waarde hoe slechter het is. In Delft had Fleur een waarde van ongeveer 170 en vandaag gelukkig een kleine 5. Een kleine 5 betekend dat er niets aan de hand is en er dus geen onsteking of infectie in haar bloed zit.

Toch was het nog heel spannend, want de oncoloog Dr. de Zwaan uit het Sophia had verteld dat als de neutrofielen lager dan 0.4 waren, Fleur alsnog werd op genomen en via het infuus een antibiotica zou krijgen. Dit zou dan betekenen dat ze weer aangeprikt zou worden en minimaal 5 dagen had mogen logeren in een gebouw waar ze niet graag is. We hadden het wel geregeld dat dit in het LLZ gedaan zou worden. Hier hebben ze ook een box voor kinderen die neutropeen zijn en met dat idee in ons achterhoofd waren we dus weer vertrokken naar huis. Gelukkig was het telefoontje positief en kunnen met recht zeggen dat ze door het oog van de naald is gekropen.

Morgenochtend moeten we het LLZ weer bellen en moeten we even uitleggen hoe het met Fleur gaat. Bij enige twijfel word dan er weer een bloedbeeld afgenomen. Mag dit inderdaad weer gebeuren dan zijn wij na het vingerprikje gelijk weer vertrokken en houden thuis de telefoon weer strak in de gaten, want het lange wachten van vandaag sloeg helemaal nergens op. Wat ik wel zeggen is dat iedereen in het LLZ netzoals in het Sophia onwijs lief is voor Fleur en dat maakt een hoop goed.

Wat een verhaal weer zeg, maar als ik eerlijk ben wisten we dat dit kon gebeuren. We zijn blij dat de chemo bestaat, maar het is rotzooi voor het lichaam. Als ik zie hoe mijn meisje knokt tegen deze ellende en ook weet dat de echte chemodip nog moet komen. Tja......laat ik het maar "gewoon" klote noemen. Hoe haar weerstand zich verder in de toekomst gaat ontwikkelen is voor ons een groot vraagteken en kunnen alleen maar hopen dat ze zich er kranig doorheen slaat en snel weer wat opkrabbeld. Tot die tijd staan de handinfectiemiddeltjes voor de bezoekers weer in de gang klaar en sturen we elke snotterende snotneus weer netjes naar buiten. Uiteraard niet rot bedoeld, maar we hebben er niets aan als het gezinnetje om wat voor een reden weer gescheiden moet slapen.

Mensen, voor nu weltrusten en geniet morgen een beetje van alles en iedereen om je heen, want je zit in de stront voordat je het weet. Tot over 1, 2 of 3 dagen.

Laafje Joost