Prognose.....Ja, de overwinning!!!!!!

Zo en nu het verhaal over de maandag. Ik was dus om 6.15 uur al vertrokken en had al gezien dat Roosje niet naar school ging. Deze meid had een rot nacht achter de rug. Het bed was haar grootste vriend en om een uur of 3 was ze eens beneden om vervolgens nog eens een uur te pitten. Uiteindelijk lag ze rond 20.30 uur weer in mijn bed en zoals het er nu uitziet blijft ze morgen ook nog een dagje thuis.

Terwijl opa op Roos lette zaten Nicole en fleur weer in Sophia. Om 8.30 uur werd het bloedbeeld al afgenomen en rond 9.00 uur was het gesprek met Van Der Sluis. Hier kregen ze te horen dat de chemo van aanstaande woensdag ook niet door kon gaan in verband met de te lage trombo's. Deze moeten 100 of hoger zijn en zoals jullie zien zijn ze 39. Dus een tekort van 61. Er is nu afgesproken dat ze donderdag in het LLZ een bloedbeeld moeten geven en 's-middags krijgen we dan telefonisch te horen af we vrijdag wel of niet mogen starten met chemokuur. Krijgen we groen licht dan moeten we dit keer ook in het weekend naar het Sophia. Gaat de kuur van vrijdag ook niet door dan ziet het ernaar uit dat de meiden niet kunnen uitslapen in hun verdiende vakantie. Hoe dit afloopt horen we van de week wel.

Voor de rest is er in het bloedbeeld goed te zien dat de leuko's en neutro's flink gestegen zijn. Dit is alleen maar positief, want met deze waardes kan Fleur zonder problemen naar school. Het enigste wat Fleur van school houd is die rotte vermoeidheid. Ik schreef laatst al, als dit alles is dan moet het te doen zijn, maar ondertussen neem ik die woorden terug. Ik wil niet altijd zeiken en zeuren, maar mijn meisje raakt op. Naar de wc, fietsen, lopen, schrijven, op de bank hangen en zelf nadenken. Alles kost, hoe vreemd het ook klinkt, héél véél energie. Als wij haar dan zo zien doet ons dat van binnen erg veel pijn en willen haar dan zo graag helpen, maar dat gaat simpelweg niet. Deze pijn die wij voelen, voelen wij elke dag, dag in dag uit, week in week uit en ondertussen ook jaar in jaar uit. Dit vreet aan ons met het gevolg dat wij, en ook Roos erg moe zijn. Maar goed ik dwaal af.

Toen het geprek met de oncoloog klaar was kwam de grote vraag naar boven waar we al 3 dagen mee rond liepen "de prognose". Van Der Sluis keek hier vreemd van op en vond het eigenlijk een rare vraag van Jansen. Zij zag geen problemen en ze gaat ervanuit dat Fleur helemaal beter wordt. Dus geen gezeik met 3 maanden, maar "gewoon" de overwinning. In de auto werdt Nicole al gebeld en kreeg te horen dat Van Der Sluis Jansen direct had gebeld en dat alles geregeld was en de prothese "gewoon" doorgaat.

Zo en voor de rest valt er weinig te melden. Wij rommelen hier wat verder en hopen donderdag dus te horen dat de kuur aanstaande vrijdag toch door kan gaan. We wachten het maar weer af. Jullie veel plezier en wie weet te morgen, overmorgen of overovermorgen.

Laafje Joost