Kut......ze is neutropeen

Daar zijn we weer en dit keer kan ik melden dat het op dit moment redelijk gaat met Fleur. Ze heeft de afgelopen dagen niet echt veel gegeten en dat was ook op de weegschaal te zien, want die gaf aan dat er een halve kilo af was sinds vrijdag. Fleur weet dat als het zo door gaat er een slangetje in haar neus wordt gepropt om haar bij te voeden. Dit is iets wat ze niet wil en doet om die reden ook haar uiterste best om te eten. Het gaat niet geweldig, maar ze eet. Petje af weer, want haar smaak is nog steeds prut. Naar school gaan zit er verlopig ook niet meer in. Ze wil dolgraag, maar we zijn vandaag in het LLZ geweest voor het weekelijkse bloedbeeld en we zijn geschrokken. Kijk zelf maar eens.......

Zoals als jullie in het schema zien heeft het vrouwtje in de trombo's en in de neutro's behoorlijk wat ingeleverd. Dit betekend dat ze nu officieel neutropeen is. Dit betekend ook dat ze nu héél erg vatbaar is voor elk dingetje wat rond vliegt. Het enigste wat we nu nog kunnen doen is niet naar een gezeldschap gaan waar een hoop mensen zijn. Voor Fleur is dit verschikkelijk en zit vanaf nu weer en aantal dagen opgesloten tussen de muren van haar huisje. Dus geen school, geen bioscoop, geen zwembad en zelfs geen verjaardagen.

Het ritje naar het LLZ ziekenhuis hebben we gedaan zonder rolstoel en we hebben het geweten. Het kind was na 200 meter bek en bek af en bij thuiskomst moest ik haar het laatste stukje tillen. Yesssss ik mocht haar tillen. Eindelijk na maanden was het weer eens zover en heb ondanks de situatie er stiekem ook van genoten.

Wat ik verder nog kan vertellen is dat alle gegevens morgen bij onze oncoloog op het bureau liggen en we haar moeten bellen als ze weer koorts krijgt, ze zieker word, ze blauwe plekken om haar portocat krijgt of de eventuele wondjes niet meer dicht gaan. Mag 1 van deze dingen gebeuren dan wordt ze waarschijnlijk opgenomen en zal er misschien een antibioticakuur via het infuus gegeven moeten worden. Hier zijn we voor gewaarschuwd, maar iets in me zegt dat het niet zo'n vaart loopt. Tot die tijd doen we waar we gespecialiseerd in geworden zijn en dat is afwachten. Jullie morgen op het werk, in de auto, op school of waar dan ook veel plezier en als je tijdens een bakkie even niets te doen heb denk dan even aan mijn kanjer die gevangen zit tussen de 4 betonnen muren. Tot morgen, overmorgen of overovermorgen.

Het laafje.