zondag 3 april 2011

Oordelen....

Elke week krijg ik wel eens een vervelende opmerking die ik graag wil beantwoorden met een beuk op zijn of haar smoel. Ik heb geleerd om hier boven te staan en dat zo'n beuk waarschijnlijk niets oplost. Dit wil niet zeggen dat ik perfect ben. Ook ik maak zo nu en dan wel eens een opmerking die misschien harder aankomt dan ikzelf wil. Sorry daarvoor!!!! Tijdens mijn surfrondje op het web kwam ik deze tekst tegen en iets in mij zei dat ik hem op het blog moest plaatsen. Bijdeze dus.

Voordat jij een oordeel over mij en mijn leven velt:
Trek mijn schoenen aan en loop mijn weg.
Loop door mijn straten, over mijn bergen en door mijn dalen.
Voel mijn angst, beleef mijn diepste pijn,
voel mijn intense verdriet, maar voel ook mijn vreugde.
Doorloop de maanden die ik ging.
Struikel over elke steen waar ik over gestruikeld ben,
maar sta altijd weer op.
En ga precies op dezelfde weg verder.
Precies zoals ik het gedaan heb.
En dan, pas dan kun jij over mij
OORDELEN !!!!!

4 opmerkingen:

  1. Ik zou liegen als ik zeg dat ik wel eens in jouw schoenen wil staan. Als ik je pijn kon verlichten, je angsten weg kon nemen en je kon meenemen naar de dromen waar alles goed is, dan zou ik dat meteen doen.

    Maar zelfs zonder in jouw schoenen te stappen oordeel ook ik. Maar mijn oordeel is niet negatief. Nee, dat is er één van het diepste respect en de grootste waardering.

    Ik volg jullie verhaal en probeer me in te leven. Maar dat is niks in vergelijking met het echt beleven zoals jullie doen.

    Om dat te plaatsen in de geweldig sterke tekst die je hierboven hebt geplaatst, ik heb je sokken aangedaan maar sta nog in mijn eigen schoenen. Ik loop niet de weg die jij loopt. Maar ik loop ernaast en zie hoe je elke stap zet. En als je struikelt, dan ben ik niet ver weg en zal ik proberen om je weer op de been te helpen.

    Groeten uit Borculo,
    Je neeffie.....!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. een enorme mooie tekst zegt genoeg.
    voor iedereen het beste en groetjes dieny brok

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Schitterende tekst, maar één ding joost, ga er nou van uit dat iedereen 't beste met jullie voor heeft, een tekst is iets wat mondeling vaak heel anders overkomt, met klemtonen, gezichtsuitdrukkingen etc.. En ik hoop dat iedereen dit leest, want als er mensen bijzijn zijn die er niet zo over denken, en 't anders met hun voor hebben dan alleen maar goed en liefs en motiverend, medelevend etc. etc. doe mij dan één lol, en blijf gewoon lekker van dit blog!!!!!!!!
    Dikke Dikke Kus Hank.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. "Wij" trokken jouw je eerste sokjes en schoentjes aan en aan onze hand heb je leren lopen. Wij hebben gezien hoe jij je eerste stappen zette op de grond en gelijkertijd op je levenspad. In het begin wankel, later stevig, zeg maar gerust stampend!
    Vroeger hielden we je vast, wat later liep je los (je was een slow-starter!) en wij ernaast en nu na jaren lopen we nog steeds naast je maar onze plek is zeg maar langs de lijn. We zien je je weg gaan en die is de laatste paar jaar op zijn zachts gezegd niet makkelijk.
    Ik heb al eens meer gezegd, sommige mensen zijn dom, hebben het inlevingsvermogen van een blok hout en oordelen vervolgens over een ander.
    Mijn vader zou zeggen: de bedoeling is goed maar het komt een beetje rottig je strot uit, en zo is het. Ik heb geoordeeld!
    Prachtig gedicht overigens, vandaar mijn overpeinzing. Heftig dagje vandaag!
    mama

    BeantwoordenVerwijderen