Wat is het nou....

Als we 's-ochtends wakker worden kunnen we niet meer slapen en gaan dan ook maar naar beneden. Vandaag was dit rond 7.00 uur. De steen op mijn maag zat er nog steeds, maar tot mijn stomme verbazing was mijn hoofd leeg. Het enigste wat er nu nog zit maakt mij, maar ook de rest van de familie, erg moe. Zowel lichamelijk als geestelijk is dit aanval op het lichaam. Hoe ik dit gevoel moet uitleggen valt niet mee, maar toch doe ik weer een poging.

• Als ik hardop zeg dat ik zeker weet dat het allemaal over is zegt iets in mij dat het ook nog goed kan komen.
• Als ik hardop zeg dat het allemaal wel goed komt zegt iets in mij dat het niet zo is en we haar "gewoon" gaan verliezen.

Zo gaat het op dit moment met alles en wel de hele dag. Zeg ik ja dan denk ik nee, zie ik zwart dan is het wit, rechts is links en boven wordt onder. Om lijp van te worden. We moeten nu nog 2 nachtjes slapen en krijgen dan hopelijk te horen wat de uitslag is. Ik schrijf hopelijk, want de kans dat de uitslag maandag nog niet binnen is is ook nog aanwezig. Als dit zo is dan komt het Curacao gebeuren ook in gevaar en zullen we op een andere dag moeten vertrekken. Dit willen we niet en het mag niet, want we willen tweede paasdag graag thuis zijn om mijn birthday te vieren. Spannend dus, maar iets zegt dat we maandag de uitslag hebben......of toch niet.

Als we de uitslag hebben zijn we hopelijk van dit gevoel af. Mogen we een goede uitslag krijgen dan kunnen we ons focussen op haar longen en is er weer een beetje hoop. Is de uitslag niet ok dan kunnen we ons focussen op haar laaste stukje. Wat het maandag gaat worden zullen we dus wel zien, maar het ja/nee en zwart/wit gebeuren is dan hopelijk wel verleden tijd.

Voor de rest heeft Nicole zich vandaag een slag in het rondje gewerkt. Degehele dag werdt in beslag genomen door de vakantie. Kleren uitzoeken was het eerste onderdeel. Wat te klein is kon weg en wat we niet meer hadden moest gekocht worden. Met andere woorden, mevrouw heeft erg veel tijd doorgebracht in de stad. De leuke dingen die gevonden zijn zitten al in de koffer en moeten nu gaan nadenken over andere dingen. De diabetes is er een van.

Tsja, en op deze manier ben ik toch weer een blog rijker. Morgen gaan we bbq-en en hebben ook nog een verjaardag. We gaan ermaar vanuit dat het een mooie en gezellige dag........maar het gevoel zegt weer wat anders. Ja/nee....zwart/wit.....wel slapen/niet slapen.....in iedergeval allemaal weltrusten en tot morgen, overmorgen of overovermorgen.

Of  toch niet......

Het laafje of was het nou Joost.....AAAAAAAHHHHHH HELLEP!!!!!!!