3 uur vertraging

Zo dat was me het dagje wel. Nicole was hier om 9.00 uur al. Spannend was het wel. Fleur mocht niet meer eten en drinken, want om 11 uur was het zover. NIET DUS!!!!! Kregen om 10 uur tussen neus en lippen door te horen dat het misschien helemaal niet doorging. Er waren twee spoedgevallen tussendoor gekomen. Goed als ik eerlijk ben gaan die natuurlijk voor. Lijkt me niet lekker als je ingewanden eruitliggen na een ongeluk, maar 1 van de spoedgevalletjes lag hier ook al 24 uur. Nu vragen wij ons af wat ze hier dus met spoed bedoelen.

Na even wezen zeiken tegen de verpleging, oncoloog en 2 chirurgen konden we weer onze hobby uitoefenen "wachten". Tik tak tik tak, mamma ik heb honger!!! Sorry Fleur nu even niet je word zo misschien geholpen. Mag ik dan wat drinken, want ik heb dorst!!! Nee Fleur ook dat mag je niet. Het enigste wat we kunnen doen is meedoen met Fleur. Dus ook wij zijn in staking.

Kwam op de gang ook nog een keer de plastischechirurg tegen en uiteraard even uit me pan gegaan. Nu blijkt de hele operatie aftehangen van de anethesist, want die werken maar tot 4 uur. Toen ik dat hoorde was de maat vol. Ik was nu echt pislink, maar goed wat ze toen allemaal hebben gedaan weet ik niet, maar om 2 uur kwamen ze het mevrouwtje ophalen, want de operatie kon doorgaan. Nu werd het voor Fleur dus allemaal teveel. Wat heeft ze gehuild en wat was ze vedrietig. We zijn met zijn drieeën naar boven gegaan om daar afscheid te nemen van FLeur. Ikzelf ging mee naar de slaapdokter. Je kind dan zien wegglijden is kut. Het weggeven aan een ander is ook klote, want nu heb je er gewoon helemaal geen controle meer over. Sorry voor de taal, maar zo is het dus wel.

Op dit moment is het 17.08 uur en we wachtten nog steeds.

word vervolgd.