Lijnen

Zoals jullie kunnen zien hebben we de pagina een klein beetje aangepast. Lekker een frisse achtergrond en niet meer de bliksem waar we al 10 maanden tegen aankeken. We laten ons, net zoals het pluisje, nog steeds mee voeren door de wind, maar het idee dat we weer afspraken kunnen maken is wel lekker.

Zoals veel mensen weten gaat op vrijdag 2 juli 2010 het zusje van Nicole trouwen. Dit is natuurlijk een reden om wat oude koeien uit de sloot te trekken en daar hoort ook de trouwjurk van Nicole bij. Dit ding heeft al die jaren bij mijn pappie en mammie gehangen en de meiden wilden hem nu wel eens in het echt zien. Dus het gevaarte werdt in de auto gepropt en eenmaal thuis kwam het ding tevoorschijn. Tja, ik moet eerlijk zeggen dat het wel weer leuk was en het antwoord op de vraag of de dametjes hem even aan wilde was duidelijk.

Zoals jullie goed kunnen zien is hij ietsiepietsie te groot, maar dat mocht de pret niet drukken. Uiteindelijk hadden we Nicole ook zover gekregen en kwamen tot de ondekking dat de rits niet meer dicht wilde. Lachen gieren en brullen natuurlijk, want wat we al wisten werd nu duidelijk. Mama was aangekomen.
 
Pas geleden hebben we voor deze jongen ook een pak gekocht, want ik mag van Nicole niet in mijn "gewone" kloffie naar de trouwerij. Een riem hadden we niet gekocht, want die had ik nog thuis liggen. En jullie raden het al die was dus te klein en niet zomaar te klein, maar echt te klein. Even vlug op de weegschaal gaan staan en dat klote ding gaf netjes 98.8 kilo aan. Ook nu weer lachen, gieren en brullen natuurlijk, want ook Papa was de nodige kilo's aangekomen.

Tering zeg, 98.8 dat word lijnen. Nicole heeft even een boekje van mevrouw Bakker gehaald en de bedoeling is omdat een beetje te volgen. We volgen het niet helemaal, maar  "een beetje van Sonja en een beetje van Nicole" leek ons nu wel een goede oplossing. Dus als jullie binnekort een soort van jonge god over het strand zien fladderen mag het duidelijk zijn dat ik dat ben.