zondag 10 juli 2011

Even scrollen.....

Zo we zijn weer thuis en dat betekent dat er weer geblogt kan worden. Dit bloggen ben ik tijdens ons verblijf op de boerderie, ondanks dat we geen internet hadden, wel blijven doen. Het is redelijk veel en diegene die benieuwd zijn naar onze belevenissen raad ik aan om naar beneden te scrollen en te beginnen bij blog  “Swifterbant blog 1”. De rest die geen zin heeft in deze onzin moet maar op het rode kruisje drukken dat rechts boven in het scherm staat.

Laafje Joost

13 opmerkingen:

  1. Tjongejonge.....

    Ik zie het voor me....
    Jullie, 4 gezellige mensen die van een babbel en een knabbel houden, 2 akela's naast jullie die koste wat kost de leiding willen hebben en dan de weidse omgeving.... water en akkers.....
    Geen leuke buren, geen internet, geen warme broodjes..
    Nee.... niet echt iets om warm voor te lopen......
    Het is eigenlijk een topprestatie dat jullie het zo lang hebben kunnen volhouden!
    Maandag waren wij in Bataviastad, viel ons wat tegen in vergelijking met een paar jaar terug.
    Doe het kalm aan, geniet van de stad en de bijbehorende reuring!!!
    xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Stadsmensen..... Leuk om er zo achter te komen dat het een compleet andere wereld is. Kan me voorstellen dat het genoeg was en jullie eerder naar huis zijn gegaan.
    Geniet weer van alle mensen en rumoer, internet en het fijne eigen bed.

    Liefs Ronald, Anissa en Sepha

    BeantwoordenVerwijderen
  3. sander,sabine,thym en tess10 juli 2011 om 09:34

    Het was gezellig!! Maar begrijp goed dat jullie wat miste... tot straks

    dikke kus van ons

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve allemaal,
    Jullie zaten heel dichtbij mijn nieuwe huis! Als ik dat had geweten was ik even langs gekomen!! Maar polder is saai he:P hahaha
    Nou geniet ervan om weer lekker thuis te zijn.

    Veel Liefs Merel Meijer uit Dronten

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik denk aan jullie10 juli 2011 om 14:36

    Via een leerling van onze school (Guusje) ben ik op jullie website terecht gekomen. Gisteren alle blogs gelezen! Wat een vreselijk boek... Ik lig soms al nachten wakker van Guusje, maar vanacht kon ik niet slapen vanwege Fleur. Zelf heb ik twee zoons van 10 en 6. Dus het is gevoelsmatig allemaal dichtbij. Onze jongste heeft ook 'ernstig gelegen' maar werd gelukkig beter. Daarop volgend hebben we een sponsoractie gedaan voor Ronald McDonaldhuizen, jaar daarop voor Kika en vorig jaar voor Villa Pardoes wat vlakbij ons is. Ook hebben we Yvette, een meisje van 18, haar laatste wens uit laten komen. Als je namelijk 18 wordt heb je niet meer van die wens-stichtingen. Dit jaar zamelen we geld in voor Pink Ribbon. Door het lezen van jullie verhalen krijg ik weer een reality check.
    Ik vind jullie erg moedig en sterk, echt petje af! Ik lees graag de verhalen en wil jullie niets liever dan omhelzen, wat een kanjers zeg! Daarom wens ik jullie erg veel sterkte toe, zou ik Roos en Fleur het liefste de hele dag verwennen en knuffelen, ook al ken ik jullie niet.
    Dus veel sterkte gewenst en dikke zoenen voor de meiden. Groetjes van een moeder uit Kaatsheuvel.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. moeder van een wereldmeid!!!!10 juli 2011 om 21:14

    kus.....uit rhenen

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Jammer dat het toch net niet helemaal was, zoals gehoopt.
    Wij gaan over een weekje en hoop op wat gezelligere buren, dan jullie hadden.(die 2 zijn dan al weg?!)
    Heb van te voren al wat dingen id omgeving uitgeplozen,dus hoop dat we ons gaan vermaken.
    Wij komen niet uit de stad,dus die drukte zullen we niet missen,maar een beetje leven id brouwerij mag er wel zijn.

    Geniet maar weer lekker van jullie eigen huisje en omgeving;nergens is t zo fijn als thuis toch?

    xxx lotte (mama lotgenootje)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ook ik ben hier terecht gekomen via (Kanjer) Guusje. Onvergelijkbaar aan de ene kant, maar ook weer niet....Jeetje, wat een verhaal.......ik wil iets kwijt, maar weet echt niet wat ik zeggen moet.
    Je kinderen zijn je rijkste bezit, waar je voor wilt knokken, alles voor wilt doen......en dan gaat zo'n vreselijke ziekte het winnen en je kunt er niets tegen doen.....zo oneerlijk.
    Wat me wel opvalt is dat zowel Guusje als jullie Fleur (en vergeet Roos niet!) zo ontzettend sterk zijn!!! Waar halen ze elke keer de moed weer vandaan om de draad weer op te pakken? Ik heb daar diep, diep respect voor!!!
    Ik wil jullie nog heel veel mooie momenten toewensen samen en ook heel veel sterkte.
    Mariette

    BeantwoordenVerwijderen
  9. zo te lezen viel het een beetje tegen maar jullie kennende hebben jullie er toch wat van gemaakt, weet zeker dat jullie flink gelachen hebben ondanks alles.
    Enne neem voortaan croissants mee, hahaha.dikke knuf van ons allemaal. yoli

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hey lieve stadsmensen,
    ongelooflijk he, hier wij hier eigenlijk gewend zijn aan het drukke leven. We verlangen af en toe naar rust, maar zo n rustige omgeving. ..... dat zijn wij niet gewend....maar wel fijn te lezen dat jullie toch ook wel genoten hebben, ook van de natuur...
    xxz

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hey lieve mensen,

    Jeetje wat een verhaal. Toch verwacht je van zo'n vakantie wel wat anders toch?
    Ach zo te lezen was er af en toe wel wat te doen maar erg leuk om te lezen dat het echt zo is... there is no place like home.... Maar nog veel belangrijker, de mensen maken de plaats waar je woont tot de plaats die je lief hebt.Dat is bij jullie nu zeker het geval!
    Ik hoop dat jullie volgende uitje beter uitpakt.

    Liefs en een dikke zoen X en tot snel!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. hoi

    Nou een ervaring rijker zijn jullie zeker.
    Heb hartelijk gelachen om je verhalen Laaf. Behalve dan natuurlijk van de val van Fleur. Wat ontzettend triest, de rillingen lopen dan over mijn lijf.
    En hoe dapper gaat ze dan ook weer verder.

    Kijk vanavond maar weer uit je eigen dakraam voor de zonsondergang en duik dan weer lekker in je eigen bed voor een welverdiende rust.

    groetjes Wil

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ook hier iemand die via via op jullie blog kwam.. Gisteravond begonnen met terug lezen.. tussendoor even geslapen ;-) en vanmorgen verder gegaan..
    Voel me een beetje een indringer, dat ik zo veel persoonlijke verhalen van jullie lees.. maar goed, het is 'n open blog hè.. ik ga er dus maar van uit dat je daar geen problemen mee hebt..

    pffff, wát een verhaal.. Ongelooflijk. Speelt steeds door mijn gedachten.
    Heb zwaar respect voor jullie. De kracht die jullie uit stralen. Hoe jullie genieten van zoveel dingen..
    Relativeert ineens een heleboel voor mij persoonlijk..

    Veel sterkte sámen!
    en joh.. wat veel woorden eigenlijk van mij.. voor iets waar ik eigenlijk geen woorden voor heb. Zou niet moeten mogen!!!

    BeantwoordenVerwijderen