Even vlug een blogje.....

Zo en nu weer eens een blog die 's-avonds gemaakt wordt. De meiden liggen op bed en dit keer ligt Nicole boven. Nicole........ehh.......dat is volgens het trouwboekje mijn vrouw. Jaja mensen, ik ben van mening dat een relatie vanaf het eerste begin goed moet zitten. Is dit niet zo dan bestaat de kans dat een relatie in onze situatie klapt. Al 2 jaar zit er een wig tussen ons in, maar kan gelukkig melden dat hij niet verder wil zakken dan dit niveau. We persen hem er terzijnertijd wel weer uit en het belangrijkste is nu dat we elkaar even laten gaan. We praten volgens mij wel genoeg en voelen elkaar goed aan. Nee....ik ben blij dat ik deze vrouw toen tegen het lijf ben gelopen.

Vandaag was het een lange dag. Fleur heeft bijna de gehele dag op bed gelegen en had eigenlijk de puf niet om iets te gaan doen. Erg vervelend en dan druk ik het nog zachtjes uit. De achterdeur staat de hele dag open en het geschreeuw van de kinderen is duidelijk hoorbaar. Aiai, dat moet pijn doen bij Fleur. Ze vraagt ongeveer driehonderd keer per uur wie er buiten loopt om vervolgens verder te gaan met liggen. Als ik haar dan zo zie liggen breek ik door het midden en kan alleen maar denken "hoe zal ze zich voelen". Het gevoel van wel willen, maar niet kunnen spelen lijkt me meer dan verschikkelijk.

Naast het vele liggen heeft madame soms een kleine hoestbui. Nicole en ik zijn het ondertussen wel gewend, maar wat doet het ons zeer als we dit zien. Het is dat de slokdarm, longen en alles wat van binnen zit vastzit anders had het nu op een hoopje gelegen. Als je bij ons achter op het veld rondloopt is het te horen. Na een minuut of wat vechten is het over en ligt de boosdoener, een kleine roggel, in een bekertje. De roggel is zo groot dat wij, gezonde mensen, hem er met een diepe zucht of kuch uit kunnen hebben. Fleur lukt het dus ook, maar het kost enorm veel energie.

Al met al kunnen we zeggen dat we vandaag een mindere dag hebben, maar dat we trots zijn op ons meisje. Ze vecht als een beer, loopt alleen naar de wc en weer terug, pakt de rust die ze moet hebben en probeert tussen de bedrijven door ook nog iets te eten. Een topprestatie in haar situatie !!!!!!!

Nou het is ondertussen 23.35 uur en ga Fleur maar eens prikken. Dit is even nodig omdat mevrouw de laatste avonden in haar suikers een beetje hoog zit. Voor de rest wens ik vanuit hotel waaienberg iedereen veel plezier toe en zal de weergoden eens een mailtje sturen met de vraag waar de zon blijft.

Laafje Joost