Donderdag 7 juli 2011,
Vandaag, donderdag, heb ik toch iets meegemaakt wat ik niet snel meer zal vergeten. Elke morgen halen we verse broodjes bij de supermarkt, maar dit keer wilde ik ze eens halen bij de echte bakker. 4 croissantjes moest toch wel lukken. Sta ik daar om half negen mijn bestelling door te roepen krijg ik te horen dat ze zijn uitverkocht. Uitverkocht, omdat de vorige klant een grote bestelling had meegenomen. Zo da’s jammer en wat en pech, zei ik nog, maar toen ze vertelde dat de grote bestelling bestond uit 8 croissantjes schoot ik bijna in de lach en ben ook netjes vertrokken. Of ik begrijp het niet of zij begrijpt het niet, maar als echte bakker zou ik er toch voor zorgen dat er elke dag iets meer liggen.
Vandaag, donderdag, heb ik toch iets meegemaakt wat ik niet snel meer zal vergeten. Elke morgen halen we verse broodjes bij de supermarkt, maar dit keer wilde ik ze eens halen bij de echte bakker. 4 croissantjes moest toch wel lukken. Sta ik daar om half negen mijn bestelling door te roepen krijg ik te horen dat ze zijn uitverkocht. Uitverkocht, omdat de vorige klant een grote bestelling had meegenomen. Zo da’s jammer en wat en pech, zei ik nog, maar toen ze vertelde dat de grote bestelling bestond uit 8 croissantjes schoot ik bijna in de lach en ben ook netjes vertrokken. Of ik begrijp het niet of zij begrijpt het niet, maar als echte bakker zou ik er toch voor zorgen dat er elke dag iets meer liggen.
Ook is de nicht van Nicole een dagje geweest met haar gezinnetje. Wij als ouders hebben gelachen, gegeten, wat gewandeld en gehangen in de tuin. Niet veel ik weet het, maar er is hier in de buurt “gewoon” geen ene hol te doen. Ja er is wel iets, maar dan moet je er met de auto naar toe. En als je dan wegrijd moet je op tijd remmen, want volgens Sabine houd hier de wereld “gewoon” op. We kijken letterlijk tegen een dijk aan en als we op de dijk staan zien we alleen maar water. Of je nu naar links, naar rechts of naar voren kijkt maakt allemaal geen ene reet uit, want overal waar kijkt ligt water. Draaien we ons om dan zien we alleen maar akkers, akkers en nog eens akkers.
De kinderen hebben zich ook prima vermaakt. Alle fietsen, skelters en strobalen zijn verplaatst en tot overmaat van ramp waren de drie schapen ook nog eens ontsnapt. Dit tot grote ergernis van onze “gezellige” buren, want het was hun taak om ervoor te zorgen dat die beesten weer in het weitje terecht kwamen. Waarom zij dat moeten doen???? Zij zitten hier voor de derde keer en de deal was dat ze de boer zouden helpen.
Maar goed, ook aan deze dag kwam een eind en na het uitzwaaien van het bezoek was het weer tijd om de lakenstraat op te zoeken. Dit was geen overbodige luxe, want de meiden waren total los. Nicole en ik hebben saampjes nog even op de bank gehangen en na 2 uurtjes ging ook ons kaarsje uit……..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten