De amputatie is een feit !!!!!!!!

Vrijdag 27 augustus 2010

Zo, dit was weer eens een dag die we niet snel zullen vergeten. Het lijkt wel of alle engeltjes liggen te slapen, want Fleur is opgenomen in het ziekenhuis. Waar ik nu moet beginnen weet ik weer eens niet en zet mijn gedachten simpelweg even op nul en zie wel waar dit blog eindigd.

Vanmorgenvroeg werd Fleur wakker met een grote natte plek in haar bed. Uit een naderonderzoek dachten wij dat dit wel eens wondvocht van haar oksel zou kunnen zijn. Aangezien we om 10.30 uur toch meldingsplicht hadden bij de E.H.B.S. voor controle konden ze gelijk kijken wat het was. De arts en de chirurg hebben het goed bekeken en we hadden gelijk. Het was wondvocht, maar tevens zat er ook een ontsteking. Om het vocht en de evt. pus te verwijderen hadden ze wel een grote spuit met een enorme naald nodig. De oksel deed bij de kleinste aanraking al zeer dus een verdoving was wel op zijn plek. Deze verdoving heeft Nicole via de kont zelf in mogen brengen. Het zat in een spuitje en binnen een kwartier was mevrouw "dronken". Het middeltje Dormicum zorgt ervoor dat je niets meer in je koppie opslaat. Dat het werkt hebben we gemerkt, maar het gillen, schreeuwen en huilen ging "gewoon" door, maar wel door merg en been. Mevrouw Han heeft lekker zitten roeren in de wond en ik kan jullie melden dat dat geen fraai gezicht was. Nicole kon haar tranen met moeite binnen houden. Het was "gewoon" klote en hopen dat we dit niet meer hoeven mee te maken.

Ondertussen was de uitslag van het bloed ook binnen. We kregen te horen dat er een bacterie was gevonden die alleen te behandelen is via het infuus. Kut kut en nog eens kut, want dit betekent dat onze kanjer minimaal 5 dagen moet blijven. Erg fijn allemaal en ondertussen stroomde ons hoofd vol met nieuwe vragen.

• Ze kreeg al een antibiotica kuur mogen we daar zomaar mee stoppen dan????
• De chemo heeft ze deze week nog niet gehad, wat nu????
• Mag je opereren tijdens een antibioticakuur????
• Wat zijn de evt. bijwerkingen????

Veel vragen dus en gelukkig met antwoord. De meeste antwoorden hebben we gekregen van onze eigen oncoloog. Deze dame kwam even langs met alle uitslagen. Het goede nieuws is dat de kanker niet in de botten zit. Als dit wel het geval was was het einde oefening en was er niets meer te doen voor Fleur. Het Slechte nieuws is dat er kankercellen zijn gevonden in de oksel. Ze hebben niet 1 niet 2 niet 3, maar ze hebben maar liefs 12 lymfeklieren weggehaald. In drie van de twaalf zijn dus kankercellen gevonden en dat betekend amputaie. We kunnen geen kant meer en onze volgende nachtmerrie is een feit. Als de operatie achter de rug is word de tumor die dan nog bij de elleboog zit onderzocht door een patholoog. Deze gaat dan onderzoeken of de chemo die ze nu krijgt de juiste is of niet. Ikzelf zou denken dat het niet de juiste is, want tijdens deze chemo is er in de oksel wel wat ontstaan. Uiteraard hebben we gezegd wat we dachten, maar ik ben "gewoon" het antwoord kwijt. Stom ik weet het en kom hier later even op terug.

Dat die vedomde kankercellen in de oksel zitten houdt ook in dat er na de operatie bestraald gaat worden. De bloglezers die ons vanaf het begin hebben gevolgt weten dat dit een hele zware periode is. Tijdens de bestraling moet je elke dag stil en telkens op de exacte plek van de tafel blijven. Om er zeker van te zijn dat dat gebeurt word er een masker aangemeten die uiteindelijk gefixceerd word aan de tafel. Helemaal niet erg, maar in dit geval zal Fleur ertussen moeten liggen. Deze gedachten spoken alweer door de hersenpan en maken het zwaar.

De operatie die gepland staat blijft "gewoon" staan. Maandag 30 augustus 2010 komt er een chirurg kijken naar de oksel van Fleur. Deze bepaald of de Amputatie de volgende dag door mag gaan. De hele amputatie hangt af van de antibiotica. Deze moet er voor zorgen dat de ontsteking verdwijnt en de koorts wegblijft. Lukt dit niet dan word de operatie uitgesteld. Een slimme lezer snapt nu wel dat we zowiezo langer dan 5 dagen moeten blijven want,

• Als de antibiotica zijn werk niet goed doet zullen ze wat anders moeten zoeken.
• Als de antibiotica zijn werk wel goed doet word er geopereerd.

In bijde gevallen zal ze volgens mij een aantal dagen moeten blijven. Dit betekend dan dat Fleur niet meer thuis komt zoals we het graag hadden gezien. Dus de mensen uit onze buurt en die Fleur met regelmaat zien "jullie zijn gewaarschuwd", want ik denk dat mevrouw naar huis gaat met 1 arm. Terwijl ik dit schrijf lopen de rillingen over me rug en word mijn strot weer eens dicht geknepen. Het idee alleen al maakt me weer misselijk. 1 arm betekend ook 5 vingers minder. Lekker handig met prikken, want dat gaat ook "gewoon" door. Ja mensen, laten we niet vergeten dat ze ook nog een diabeet is. Nee Fleur heeft en krijgt het niet makkelijk. Ik ben ondertussen kwaad op alles en iedereen en kan alleen maar denken "waarom wij".

Jullie nog veel plezier en tot morgen, overmorgen of overovermorgen.

Joost