Weer een dag voorbij

Zo daar is ie weer. Ik heb het blog van gisteren een paar terug gelezen en kom tot de conclussie dat het allemaal klopt. Wat er staat is zoals ik het voel. Dat we nog niet klaar zijn mag duidelijk zijn en dat weet iedereen, maar nogmaals, dit is zoals ik het voel en daar kom ik niet onderuit.

Waar ik ook niet onderuit kom is de humor die we hebben. Op dit moment krijgt Fleur op ons veldje veel aandacht. Kinderen zijn blij haar weer te zien en ze word overspoelt met tekeningen. Uiteraard vind ze dit erg fijn en Roos zegt alleen maar dat ze een zus heeft die erg populair is. Met andere woorden, wil je populair zijn dan zijn dit de juiste ingredienten "scheer je je kop kaal en verwijder een arm".

Wie ook weet dat het dametje populair is de bloemist. Deze staat zowat iedere dag voor de deur met een mega boeketje bloemen. De vazen die we hebben zijn ondertussen gevuld en dat betekent dat ik dit keer geen roosjes of bloemetjes heb voor onze trouwdag. Helemaal niet erg en wil via deze weg iedereen bedanken voor de bloemetjes. 

Wie we ook willen bedanken is de postbode. Ik geef deze man nog een dag of drie en dan vliegt hij de ziektenwet in met een hernia. Mensenlief wat hebben we een kaarten gekregen. De ene is nog kleiner dan een postzegel en de ander moet door een koerier gebracht worden. Maar de teksten die er in staan zijn even lief. Als we alle kaarten van het afgelopen jaar bijelkaar rapen en optellen dan halen we met gemak de 1000. Ook krijgen de dames veel ballonnen. Stuk voor stuk gevuld met helium en sommige maken ook nog eens herrie. Tja...en dan hebben we het nog niet eens over de cadeautjes. Boeken, tijdschriften en knutselspullen, nee....noem het maar op, alles stroomt hier binnen. Alleen mis ik soms voor Nicole de libelle en voor mezelf de playboy.

Voor de rest kan ik melden dat de dag weer erg lang duurde. Fleur heeft een tijdje binnen gezeten ivm het fantoom gevoel en Roos heeft heerlijk de hele dag buiten gespeeld. Toen het bedtijd was hebben we Fleur volgepropt met pillen, maar ook Roos, Nicole en ik zitten eraan. Ja mensen, de hele familie zit aan de pil en het werkt. De slapeloze nachten zijn er nog steeds en we worden nog steeds moe wakker, maar het idee dat we toch even kunnen slapen is fijn. Dus mensen jullie morgen veel plezier en ik ga Slapen, slapen, slapen.

Joost